Επιστολή υπ' αριθμ. 155 / 3. 3. 2004

Προς τον αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
κ. Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο

Κύριε Πρόεδρε,

Με όλον τον σεβασμό που θρέφουμε για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα το οποίο ενσαρκώνετε, επιθυμούμε δια της παρούσης να σας εκφράσουμε τις δικαιολογημένες απορίες μας, όπως βεβαίως και πάρα πολλών άλλων Ελλήνων πολιτών, για τον περιέργως υπερβάλλοντα ζήλο τον οποίο επεδείξατε την παρελθούσα Κυριακή, στην κατ’ ουσίαν υποχρεωτική παρουσία τής αιχμαλώτου Πολιτείας, στους εορτασμούς των Ορθοδόξων για την λεγομένη «αναστήλωση των εικόνων» κατά το προ αιώνων τέλος της αιματηράς εσω-εκκλησιαστικής συγκρούσεως που απεκλήθη «Εκονομαχία».

Οι απορίες μας αναδύονται από το ότι, και το γνωρίζετε αυτό, οι συγκεκριμένοι εορτασμοί, έχουν δυστυχώς εδώ και αιώνες συνταυτισθεί με την πλέον μισαλλόδοξη εκστόμιση φρικτών αναθεμάτων εναντίον όλων των σεβομένων τα Εθνικά Ελληνικά Πάτρια, όπως και εναντίον όλων των ενασχολουμένων με ειλικρινή τρόπο με την Ελληνική Φιλοσοφία. Συνεπώς σε τέτοιες τελετές μίσους, κανονικά δεν θα έπρεπε να συμμετέχει ούτε ένας καλλιεργημένος και δημοκρατικός άνθρωπος, πόσο μάλλον όταν είναι επιπροσθέτως και Έλλην.

Οι απορίες μας αναδύονται επίσης από το ότι, εδώ και κάποιον καιρό, οι ορθόδοξοι «κληρικοί» και πάντες οι υπ' αυτών τηλεκινούμενοι, έχουν ανανεώσει το έμπρακτο μίσος τους εναντίον των κατά τα Πάτρια Ελλήνων, ίσως φοβούμενοι ότι τα ψέμματά τους έχουν πλέον ξετιναχθεί και οι Νεοέλληνες αρχίζουν να μαθαίνουν για τον σαφώς καταστροφικό ρόλο της Εκκλησίας και των λεγομένων «Βυζαντινών» στην εθνική μας Ιστορία. Αυτοί που έχουν αποκαλέσει την Δημοκρατία «civitas diaboli», δηλαδή.. πολίτευμα του Σατανά (!), οργανώνουν, και δεν ντρέπονται να το ομολογούν, εκστρατείες ανοικτής επιθέσεως κατά των Εθνικών σεβασμάτων και κατά των συγχρόνων Ελλήνων που θέλουν να τιμούν εμπράκτως τα ειωθότα και νομιζόμενα των προγόνων μας, ασφυκτιούντες γιατί τα σύγχρονα νομικά δεδομένα δεν τους επιτρέπουν, φυσικά, να κάνουν πράξη τις γνωστές φρικτές προτροπές του Πατριάρχου Γενναδίου: «...τους γουν δυσσεβείς και αλάστορας Ελληνιστάς και πυρί και σιδήρω και ύδατι και πάσι τρόποις εξαγάγετε τής παρούσης ζωής.. ράβδιζε, είργε, είτα γλώτταν αφαίρει, είτα χείρα απότεμνε και αν και ούτω μένη κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ» (...)

Αναρωτιόμαστε λοιπόν αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, προς τι όλη εκείνη η ζέση μίας ψυχής τε και σώματι συμμετοχής του Ανωτάτου Πολιτειακού ’ρχοντος της χώρας στις τελετές της Ορθοδόξου Εκκλησίας, συμμετοχής εμφανώς πολύ πέραν μίας τυπικής υποχρεωτικής παρουσίας κάποιων εκπροσώπων της αιχμαλώτου, εξ αιτίας τού μη διαχωρισμού Κράτους - Εκκλησίας, Πολιτείας; Αναρωτιόμαστε επίσης προς τι, η από μέρους σας δεξίωση με χρήματα του Ελληνικού λαού των πολυπληθών μεγαλοβάθμων αξιωματούχων της Εκκλησίας, καθώς και από πού αντλήθηκε το δικαίωμα του επικεφαλής τους κ. Παρασκευαϊδη να βγάλει έναν ακόμη ανιστόρητο και παραληρηματικό λόγο περί της τάχα εθνικής χρησιμότητος αυτού που εκπροσωπεί, τοποθετώντας το μάλιστα με προκλητικό θράσος σε υψηλότερη θέση από την νόμιμο, σύγχρονο και δημοκρατική μας Πολιτεία («... η Εκκλησία και η Πολιτεία…» αντί «... η Πολιτεία και η Εκκλησία...»);

Ομολογούμε ότι εμείς τουλάχιστον αδυνατούμε να δώσουμε λογικές απαντήσεις στα παραπάνω, στο μέτρο μάλιστα που ο Ανώτατος Πολιτειακός ’ρχων δεν είναι δυνατόν να συμπεριφέρεται σαν τους λοιπούς πολιτευτές αυτού του τόπου που ανοήτως νομίζουν ότι ψηφοθηρούν με το να κολακεύουν λόγω και έργω, τούς αλαζόνες αξιωματούχους της Εκκλησίας (από πού άραγε νομίζουν ότι θα θηρεύσουν; από το προσφάτως, εγκύρως καταμετρηθέν 30 % μόνον τού Ελληνικού λαού που οι τελευταίοι εξουσιάζουν;).

Θέλουμε να πιστεύουμε λοιπόν ότι απλώς παρασυρθήκατε από την γενικότερη προεκλογική ατμόσφαιρα των ημερών, που πολιτευτές τόσο της συμπολιτεύσεως όσο και της αντιπολιτεύσεως, περνούν δουλικώς από το αρχηγείο του κ. Παρασκευαϊδη για να πάρουν το... πολυπόθητο «χρίσμα» του εγκεκριμένου ως «πιστού ορθοδόξου» υποψηφίου και υπό άλλες συνθήκες θα είχατε απλώς παραστεί τυπικώς μόνον στους προαναφερθέντες εορτασμούς, όπως σάς υποχρεώνει η επίσης προαναφερθείσα μεσαιωνική σχέση Κράτους - Εκκλησίας. Όπως βεβαίως, υποθέτουμε, θα είχατε τυπικώς παραστεί, όπως η στοιχειώδης ισονομία επιτάσσει και σε άλλες εκδηλώσεις Ελλήνων πολιτών διαφορετικών θρησκευτικών και φιλοσοφικών αντιλήψεων, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και ημών που τιμούμε τα Εθνικά Πάτρια.

Για το τελευταίο, θα σας δοθεί μάλιστα η ευκαιρία τον ερχόμενο Ιούνιο, όταν με δικές μας ενέργειες και έξοδα θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα το 7ο Παγκόσμιο Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών (World Congress Of Ethnic Religions), στο οποίο θα συμμετάσχουν και εκπρόσωποι των πλήρως αναγνωρισμένων προχριστιανικών Θρησκειών της Ισλανδίας, της Νορβηγίας, της Λιθουανίας, της Δανίας καθώς και Ινδουϊστές, Σιντοϊστές και Ινδιάνοι της βορείου Αμερικής. ’λλωστε, στα έως σήμερα προηγούμενα Συνέδρια του διεθνούς αυτού θεσμού, έχουν πάντοτε παραστεί εκπρόσωποι της Πολιτείας της χώρας που τα εφιλοξένησε (Λιθουανία). Αλλά επ’ αυτού θ' ακολουθήσει επίσημη πρόσκλησή μας.

Μετά τιμής,