Επιστολή 226 / 26.5.2010
Προς την Υπουργό
Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
κ.Aννα Διαμαντοπούλου
Αξιότιμη κ. Υπουργέ
Από την στιγμή που αναλάβατε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, κληθήκατε μεταξύ άλλων, να διαχειριστείτε όπως και οι προκάτοχοί σας, το απλό, σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, ζήτημα της απαλλαγής των μαθητών που το επιθυμούν, από την διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Δυστυχώς η μέχρι τώρα πορεία σας στην ηγεσία του Υπουργείου αποδεικνύει ότι συνεχίζετε επάξια το έργο των προκατόχων σας, εξακολουθώντας να είστε δέσμια των επιταγών του θεοκρατικού κατεστημένου. Την ώρα που στην Ευρώπη εμφανίζετε το πρόσωπο μιας χώρας που δήθεν σέβεται τις θρησκευτικές επιλογές των πολιτών της, στην πραγματικότητα εξακολουθείτε στο εσωτερικό της να παραμένετε άτολμη και άπραγη στην επί της ουσίας εφαρμογή των στοιχειωδών σχετικών διατάξεων του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Επειδή θα μπορούσατε να ισχυρισθείτε - όπως ισχυρίζονται κατά κόρον οι συνάδελφοί σας σε αντίστοιχες περιπτώσεις - ότι «δεν είχατε επαρκή ενημέρωση επί του θέματος», επιτρέψτε μας να σας ενημερώσουμε εν συντομία εμείς:
Η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου εξέδωσε την υπαριθμόν 91109/Γ2/10-7-2008 εγκύκλιο, όπου αναφέρεται ρητώς ότι «για την απαλλαγή αυτή (από την διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών) απαιτείται υπεύθυνη δήλωση του κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή του ιδίου αν είναι ενήλικος, στην οποία θα αναφέρεται η επιθυμία της απαλλαγής χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής». Στην συνέχεια εξεδόθη η εγκύκλιος 104071/Γ2/4-8-2008, η οποία στην μεν παράγραφο α υποδηλώνει τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, στην δε παράγραφο β αναφέρει ρητώς ότι: «Για τους γονείς των ανήλικων μαθητών ή τους ίδιους τους μαθητές, εάν είναι ενήλικοι, που για λόγους συνείδησης δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι αναγκαία η αιτιολόγηση της άρνησης στην υπεύθυνη δήλωση που απαιτείται».
Μετά προφανώς από ισχυρές πιέσεις των θεοκρατών, το Υπουργείο εξέδωσε την Φ.12/977/109744/Γ1/26-8-2008 εγκύκλιο για να ρυθμίσει δήθεν το θέμα της απασχόλησης των μαθητών που απαλλάσσονται από τα Θρησκευτικά, ενώ επί της ουσίας δημιουργούσε σύγχυση καθώς ανέφερε ότι «οι μη Ορθόδοξοι μαθητές δηλ. οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι, οι οποίοι σύμφωνα με την υπ΄ αριθμό 104071/Γ2/4.8.2008 εγκύκλιο του ΥπΕΠΘ απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης, κατά την ώρα διδασκαλίας του συγκεκριμένου μαθήματος παρακολουθούν υποχρεωτικά τη διδασκαλία διαφορετικού διδακτικού αντικειμένου σε άλλο τμήμα της ίδιας τάξης».
Έτσι, με τον τρόπο αυτόν, η εφαρμογή των δύο πρώτων εγκυκλίων περνούσε στην διακριτική ευχέρεια του διευθυντή του κάθε σχολείου, ο οποίος, στις περισσότερες περιπτώσεις, υπό το καθεστώς φόβου και τρόμου ή και καθοδηγούμενος από κύκλους της δικτατορεύουσας Ορθόδοξης Εκκλησίας, κωλυσιεργούσε, δημιουργούσε γραφειοκρατικά εμπόδια, παρέπεμπε το θέμα για εξέταση στην νομική υπηρεσία του Υπουργείου ή απαιτούσε ρητή θετική ή αρνητική δήλωση σχετικά με το θρήσκευμα, κατά παράβαση του νόμου και των σχετικών εγκυκλίων. Ουσιαστικά δηλαδή αποθάρρυνε τους γονείς από την διεκδίκηση της ικανοποίησης του αυτονόητου, κατά τα άλλα, αιτήματός τους, καθώς η θετική ή αρνητική δήλωσή τους περί θρησκεύματος, θα οδηγούσε ενδεχομένως σε στιγματισμό, περιθωριοποίηση του παιδιού τους ή ακόμα και σε διακρίσεις εις βάρος του, εντός και εκτός της σχολικής μονάδος.
Βέβαια υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις διευθυντών, οι οποίοι δεν ενέδωσαν στις πιέσεις των θεοκρατών και ικανοποίησαν τα αιτήματα γονέων οι οποίοι ζητούσαν την απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, υποβάλλοντας απλώς μία αίτηση χωρίς να αναφέρουν τον λόγο της συγκεκριμένης επιλογής.
Πολλοί γονείς, των οποίων τα αιτήματα περί απαλλαγής από τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών δεν ικανοποιήθησαν, προσέφυγαν στον «Συνήγορο του Πολίτη» και έλαβαν μία γνωμοδότηση «καταπέλτη» (επισυνάπτεται) κατά των επιλογών και των μεθοδεύσεων της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Ως ο κύριος φορέας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, έχουμε γίνει αποδέκτες πάρα πολλών παραπόνων από όλη την Ελλάδα, από γονείς που είναι μέλη μας, των οποίων τα αιτήματα περί απαλλαγής των παιδιών τους από την διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, δεν έχουν ικανοποιηθεί από τους διευθυντές των σχολείων ή από τους αρμόδιους προϊσταμένους τους. Μάλιστα δε ορισμένοι από αυτούς δηλώνουν ότι προτίθενται να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διεκδικώντας το αυτονόητο.
Μετά τα παραπάνω, ερωτάσθε κ. Υπουργέ:
1) Προτίθεσθε να αναλάβετε πρωτοβουλία ώστε να εφαρμοστούν απαρέγκλιτα οι εγκύκλιοι 91109/Γ2/10-7-2008 και 104071/Γ2/4-8-2008, οι οποίες ευρίσκονται εν ισχύ, αλλά λόγω πιέσεων των θεοκρατών δεν εφαρμόζονται;
2) Θεωρείτε ότι τιμά την εικόνα της δημόσιας διοίκησης και ειδικότερα του Υπουργείου στο οποίο προϊστασθε, το γεγονός ότι η τήρηση των νόμων και η συμμόρφωση με τις σχετικές εγκυκλίους, δεν έχει καθολική εφαρμογή σε όλη την Επικράτεια, αλλά επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια των διευθυντών σχολείων και των κατά τόπους προϊσταμένων τους;
3) Πότε επιτέλους οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις αυτού του ιερού αλλά τραγικού τόπου, θα αποφασίσουν να κυβερνήσουν, να νομοθετήσουν σε ζητήματα Παιδείας και όχι μόνο, χωρίς να εκβιάζονται, να ποδηγετούνται και να εξευτελίζονται από τους θεοκράτες;
Αναμένουμε τις απαντήσεις σας
Με τιμή
για την Γραμματεία του Υπάτου Συμβουλίου Ελλήνων Εθνικών
(ακολουθεί υπογραφή)
