ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 233 / 26.1.«2011»
Το Συμβούλιο Επικρατείας έκρινε συνταγματικό και νόμιμο το πρωτόκολλο αποβολής της «Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος» και του ιδρυτή της Άρη Πουλιανού από το Σπήλαιο Πετραλώνων και τις γύρω του εγκαταστάσεις, την διαχείριση των οποίων είχε η «Ανθρωπολογική Εταιρεία» από το 1981. Από το 1983 έσερναν τον Άρη Πουλιανό στα δικαστήρια, όταν ο ΕΟΤ είχε καταγγείλει την σύμβαση με την οποία του είχε παραχωρηθεί η διαχείριση του Σπηλαίου.
Πικρό κι αν ακούγεται, είναι όμως εξίσου αληθινό ότι από την Ελληνική Επανάσταση και μετά, το μοναδικό πράγμα που κάνει συστηματικά και με συνέπεια η Ελληνική Πολιτεία είναι να διώκει και να συντρίβει όλους όσους πασχίζουν να προσφέρουν ουσιαστικά και ανιδιοτελώς σε αυτήν. Κυρίως, μάλιστα, στους τομείς της εκπαίδευσης, του πολιτισμού και της επιστήμης. Η περίπτωση του Άρη Πουλιανού δεν αποτελεί εξαίρεση. Μήπως όμως είναι πια η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι;
Ο Άρης Πουλιανός είναι ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή επιστήμονες, σε διεθνές επίπεδο. Οι ανακαλύψεις του στο Σπήλαιο Πετραλώνων αλλά και σε άλλες περιοχές έδωσαν μια νέα ώθηση στην επιστήμη της Ανθρωπολογίας, που αναγκάστηκε να αναθεωρήσει πολλές από τις μέχρι τότε απόψεις της. Ο Πουλιανός είναι αυτός που μελέτησε ανθρωπολογικά την Ελλάδα, καλύπτοντας έτσι ένα τεράστιο κενό που υπήρχε σε αυτόν τον τομέα, και κατέρριψε με επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο την περιβόητη θεωρία του Φαλμεράγιερ (ο οποίος, χωρίς να πραγματοποιήσει συστηματική ανθρωπολογική έρευνα είχε προσπαθήσει να στηρίξει τη θεωρία του εκσλαβισμού της Ελλάδος).
Προκειμένου να ασχοληθεί με την έρευνα του Σπηλαίου των Πετραλώνων, ο Άρης Πουλιανός αρνήθηκε κάποτε την θέση του Πρυτάνεως σε Πανεπιστήμιο της Σοβιετικής Ένωσης. Θα είχε ανοιχτό λογαριασμό εξόδων στις σοβιετικές τράπεζες, για οποιοδήποτε ποσό χρειαζόταν, ώστε να οργανώνει και να διευθύνει παλαιοανθρωπολογικές ανασκαφές.
Αλλά ο Άρης αρνήθηκε.
Ήθελε να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Είχε τη δυνατότητα να πάρει και την αμερικανική υπηκοότητα. Αλλά ο Άρης αρνήθηκε.
Επέστρεψε στην Ελλάδα από την Σοβιετική Ένωση όπου είχε καταφύγει ως πολιτικός πρόσφυγας και όπου ολοκλήρωσε τις ανθρωπολογικές του σπουδές, για να δώσει την ψυχή του στο Σπήλαιο των Πετραλώνων. Δεν έδωσε στο σπήλαιο μόνο την ψυχή του. Έδωσε το χρόνο του και την περιουσία του. Αλλά η ψυχή είναι που περισσότερο μετρά.
Στο πλευρό του στάθηκε από την αρχή η σύζυγός του, η διακεκριμένη ιατρός και συγγραφέας Δάφνη Πουλιανού. Το έργο που κατόρθωσαν να κάνουν στο Σπήλαιο, υπερνικώντας τα εμπόδια που η Ελληνική Πολιτεία δεν έπαψε ούτε στιγμή να στήνει εμπρός τους, είναι ανεκτίμητης αξίας για την χώρα μας αλλά και για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Για τέτοιους ανθρώπους μιλάμε.
Ο Άρης Πουλιανός πρωτομπήκε στο Σπήλαιο Πετραλώνων αμέσως μόλις επαναπατρίστηκε: στις 7 Ιανουαρίου του 1965. Πώς άραγε δεν μερίμνησε και γι' αυτό ακόμη η Ελληνική Πολιτεία, να του ανακοινώσουν δηλαδή την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας ακριβώς στις 7 Ιανουαρίου του 2011; Το έχασαν για λίγες ημέρες. Ίσως, επειδή δεν θυμόντουσαν την επέτειο.
Διότι έτσι τιμά η σημερινή Ελλάδα τις επετείους της. Έτσι τιμά τους ανθρώπους που της αφιέρωσαν τη ζωή τους. Έτσι τιμά τους επιστήμονες, έτσι τιμά και την ίδια την επιστήμη.
Γι' αυτό και τόσοι λαμπροί επιστήμονες και στοχαστές που γεννιούνται σε αυτή τη χώρα την εγκαταλείπουν, πάνε σε άλλες χώρες να κάνουν τις έρευνές τους και τις ανακοινώσεις τους ή να διαδώσουν τις ιδέες τους. Όχι επειδή δεν αγαπούν την Ελλάδα, αλλά ΕΠΕΙΔΗ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΕΙ ΜΑΚΡΙΑ. Ο Άρης Πουλιανός όμως, επέλεξε να μείνει στην Ελλάδα. Και τώρα πληρώνει το τίμημα. Στον νέο αυτό διωγμό που υφίσταται σήμερα, στα 87 του χρόνια μάλιστα, θα μας έχει στο πλευρό του.
Το δικαίωμα του Άρη Πουλιανού να διαχειρίζεται το Σπήλαιο Πετραλώνων, μπορεί μετά από την πρόσφατη κρίση του Συμβουλίου Επικρατείας να μην είναι πλέον «νομικά κατοχυρωμένο», είναι όμως ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΑ. Είναι κατοχυρωμένο από το επιστημονικό του έργο, από το ήθος του και από τον αγώνα του, από την ίδια την έως σήμερα βιογραφία του που αποτελεί πια κομμάτι της ιστορίας αυτού του τόπου.
Στον νέο αυτό διωγμό που υφίσταται σήμερα, ο 87χρονος Άρης Πουλιανός, ο κάθε πραγματικός Έλληνας στέκεται στο πλευρό του. Με σεβασμό και αλληλεγγύη. Σε πνευματικά επίπεδα και διαδρομές που δεν μπορούν ν' αγγίξουν οι πολιτικάντηδες, οι δικαστές και, κυρίως, εκείνοι που κρύβονται πίσω από την αποδεδειγμένη συστηματική παρεμπόδιση κάθε Έλληνα που υποψιάζονται ότι μπορεί με τον α ή β τρόπο ν' ανασηκώσει την Ελλάδα.
