Ανακοίνωση 303/01.10."2015"
Ζούμε σε μια εποχή όπου η μία επιστημονική ανακάλυψη διαδέχεται την άλλη. Μόλις προχθές ανακοινώθηκε ότι βρέθηκαν ίχνη ύδατος στον πλανήτη που φέρει το όνομα του τειχεσιπλήτη Θεού 'Αρεως. Ζούμε όμως και σε μια χώρα όπου δεν μπορεί κανείς να βρει ίχνος αιδούς εκ μέρους των πολιτειακών αρχόντων και όπου είμαστε διαχρονικά θεατές ενός θεάτρου του παραλόγου δίχως τέλος. Και πράγματι, σε μια χώρα όπου ο εκκλησιαστικός και περιεκκλησιαστικός μηχανισμός όχι μόνο λύνει και δένει, αλλά επιπλέον ελέγχει ως κράτος εν κράτει την εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου (ανεπαρκούς και μη ελληνικής) Παιδείας, (ανύπαρκτης) Έρευνας και (αποκλειστικά μονοθεϊστικών) Θρησκευμάτων, είναι αναμενόμενο κάθε δήλωση κυβερνητικού στελέχους που φαινομενικά "θίγει" τα συμφέροντα της αριθμητικά "επικρατούσας" θρησκείας να γίνεται με αποκλειστικό σκοπό να ανακληθεί μετά από λίγο, ώστε να μπορούν να κάνουν επίδειξη παντοκρατορίας οι θεοκράτες που θεωρούν ότι η Παιδεία πρέπει να είναι αποκλειστικά κατηχητική "ελληνοχριστιανική" και, κατά την δική τους παρερμηνεία του όρου, "εθνική".
Το επίθετο "ελληνοχριστιανικός-ή-ό" εντάσσεται στο πλαίσιο μιας σχετικά πρόσφατης και φύσει ατελέσφορης προσπάθειας να πιαστεί λάφυρο το πολιτισμικό κληροδότημα των αβάπτιστων προγόνων μας από αυτούς που διαχρονικά το αντιμάχονται. Ως όρος δεν χρήζει περαιτέρω σχολιασμού, αφού είναι από μόνο του σχήμα οξύμωρον, σχεδόν περίπου όπως ο "ενηλικιωμένος ανήλικος" ή η "έγκυος παρθένος". Περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απαίτηση να είναι η Παιδεία "εθνική" και η προσποιητή ανησυχία ότι αυτό το απαιτούμενο τάχα απειλείται από την κατάργηση του πρακτικά υποχρεωτικού χαρακτήρα της δωδεκαετούς θρησκευτικής κατήχησης για όλους τους νηπιοβαπτισμένους μαθητές, απαίτηση με την οποία δεν φάνηκε να διαφωνεί ο υπουργός κατά την "εθιμοτυπική" (στην πράξη όμως υποχρεωτική) συνάντησή του με τον αρχιεπίσκοπο. Τι εννοούν όταν λένε "εθνική παιδεία"; Για ποια "εθνική παιδεία" μιλάνε; Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών, ο φορέας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, είναι πεπεισμένο ότι ούτε ο αρχιεπίσκοπος, ούτε ο όποιος μητροπολίτης, ούτε βέβαια ο υποτακτικός σε αυτόν υπουργός, θα τολμήσουν να αναπτύξουν τι εννοούν με τον όρο "Εθνική Παιδεία", αφού αυτό θα αποδομούσε το προσχηματικό επιχείρημα για την μέχρι τώρα άρνηση εκ μέρους της Πολιτείας να παραχωρήσει νομικό θρησκευτικό πρόσωπο στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία.
Και ενώ οι Έλληνες Εθνικοί είναι συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους αντιφάσεις, υποκρισία και πατριδοκαπηλία εκ μέρους του επίσημου κράτους που θέλει σώνει και καλά να λέγεται "ελληνικό" δίχως όμως να πολυείναι, δεν ήταν διόλου αναμενόμενο, ούτε συνηθισμένο, σε βαθμό μάλιστα που να συνιστά κανονική φαρσοκωμωδία, εκείνο που έγινε χθες κατά τις "εκδηλώσεις μνήμης" για την ναυμαχία της Σαλαμίνας. Μέχρι τώρα το ελλαδεμπόριο και η πατριδοκαπηλία εκ μέρους του ιερατείου της "επικρατούσης" περιοριζόταν στη συμμετοχή του μόνον στις λεγόμενες "εθνικές" επετείους του ορθοδοξοποιημένου Νεοελληνισμού, ενώ το επίσημο κράτος και η διαπλεκόμενη Εκκλησία απουσίαζε από την απόδοση τιμών σε Μαραθωνομάχους, Θερμοπυλομάχους, Σαλαμινομάχους και Πλαταιομάχους, αφού λογικά οι "αρχαίοι ημών πρόγονοι" δεν μπορούν να τιμηθούν με τρισάγιο, τη στιγμή που η Εκκλησία, και όλοι όσοι την δέχονται, τους θεωρούν και επίσημα πλανεμένους ειδωλολάτρες που είχαν την θρησκευτική αντίληψη ενός πεντάχρονου.
Το λογικό αυτό "κόλλημα" πάντως, φαίνεται πως υπερπηδήθηκε χθες με ένα άλμα που ξεπέρασε κάθε παραλογισμό, αφού πάρθηκε τελικά από τον υπουργό Αμύνης η απόφαση να τελεστεί τρισάγιο για τους "ειδωλολάτρες" Σαλαμινομάχους, σε μια επίσημη εκδήλωση στην οποία προΐστατο ο ίδιος, καθώς και βουλευτές αλλά και πρέσβεις ξένων χωρών! Πρόκειται για μια εκδήλωση η οποία ήταν ούτως ή άλλως γραφική σε βαθμό τέτοιο που έμοιαζε με γάμο του Καραγκιόζη και δύσκολα θα μπορούσε να αποφύγει κανείς το συμπέρασμα ότι το όλο σκηνικό στήθηκε επίτηδες για να κοροϊδέψει και όχι για να τιμήσει τους ένδοξους Σαλαμινομάχους. Με τα παιδαριώδη καμώματά τους όμως, με τα κόκκινα χαλιά πάνω σε παλέτες στην αμμουδιά, τα τρισάγια και τα δρώμενά τους τελικά γελοιοποιούν τους εαυτούς τους.
Οι Έλληνες εκείνης της εποχής είχαν την δική τους, Ελληνική και Εθνική Θρησκεία, και φυσικά δεν γνώριζαν τον λεγόμενο "μονοθεϊσμό" που εκείνες ακριβώς τις εποχές τον κατασκεύαζε στην Βαβυλώνα το "εξόριστο" ιερουσαλημικό ιερατείο. Ο παιάνας των Σαλαμινομάχων, τους καλούσε να ελευθερώσουν την πατρίδα, τους βωμούς των πατρώων Θεών και τους τάφους των προγόνων τους: "ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΙΤΕ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΤΕ ΠΑΤΡΙΔ' ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΤΕ ΔΕ ΠΑΙΔΑΣ, ΓΥΝΑΙΚΑΣ, ΘΕΩΝ ΤΕ ΠΑΤΡΩΩΝ ΕΔΗ, ΘΗΚΑΣ ΤΕ ΠΡΟΓΟΝΩΝ. ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΩΝ!"
Και για εμάς τους σύγχρονους Έλληνες Εθνικούς που βλέπουμε να καταχώνονται οι βωμοί των εθνικών μας Θεών κάτω από σιδηροδρομικές γραμμές και να χρησιμοποιούνται τμήματα Ιερών και βωμών και επιτύμβιες στήλες ως δομικά υλικά και μπάζα, ακόμα και σε μοναστήρια, ο αγώνας αυτός αυτονόητα συνεχίζεται μέχρι την τελική εθνική παλινόρθωση, σε δέκα χρόνια ή σε εκατόν δέκα, δεν έχει σημασία, αφού στις καρδιές μας παραμένει ζωντανή η ευχή που εδώ και αιώνες δίνουμε κάθε φορά που ανάβουμε το επιβώμιο φως στις δικές μας τελετές, στις τελετές που δεν τολμάει να παραστεί κανένας παράγοντας του υπόδουλου στην θεοκρατία κράτους: "...ΑΠΤΟΜΕΝ ΕΚ ΠΥΡΟΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟ ΕΠΙΒΩΜΙΟΝ ΦΩΣ, ΕΥΧΟΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΣΙΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΝ ΦΩΤΙΣΜΟΝ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ"
Δεν περιμένουμε βεβαίως ποτέ να ξεφοβηθούν οι παράγοντες και να αποδώσουν τιμή με συμμετοχή στις ιεροπραξίες της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας υπέρ εκείνων που αγωνίστηκαν στις συγκεκριμένες τέσσερις σημαντικότατες για την ελευθερία ολόκληρης της Ευρώπης μάχες. Δεν είμαστε αιθεροβάμονες, ξέρουμε πολύ καλά σε ποια χώρα ζούμε. Τους συστήνουμε όμως φιλικά, για να μην ξαναγελοιοποιηθούν, την επόμενη φορά που θα τιμήσουν "κρατικά" Έλληνες της αρχαιότητος, αν βεβαίως ευαρεστηθούν και υπάρξουν επόμενες φορές, να περιοριστούν σε "κοσμική" εκδήλωση. Για να μην ξαναγελοιοποιηθούν.
