Ανακοίνωση 352/1.7.«2018»
Στην εθνική πνευματική Παράδοση των Ελλήνων, όποιος καταχώνει Ιερά είναι εναγής. Που πάει να πει, στην κανονική γλώσσα μας, ακάθαρτος, μολυσμένος λόγω συμμετοχής σε ανοσιούργημα. Γι’ αυτό κανείς και με καμία απολύτως δικαιολογία δεν καταχώνει Ιερά, παρά μόνον για ν’ αναγείρει επάνω τους νεότερα και λαμπρότερα Ιερά, αφιερωμένα στους ακριβώς ίδιους Θεούς.
Αυτό το γνωρίζει ο οποιοσδήποτε μορφωμένος άνθρωπος, είτε από γνώση της εθνικής μας πνευματικής Παραδόσεως, είτε από κοινή αρχαιογνωσία. Δεν περιμέναμε βεβαίως να ισχύει το πρώτο στην περίπτωση των επί των αρχαιοτήτων αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών, όμως θεωρούσαμε λογικό πως κατά κανόνα θα μπορούσε να ισχύει το δεύτερο, ακόμα και στην ακραία ιδιαιτερότητα της νεοελληνικής πραγματικότητας, όπου «πνευματικότητα» αναγνωρίζεται μόνον σε ό,τι έχει να κάνει με την λεγόμενη «ορθόδοξη χριστιανική» πτέρυγα του αβρααμικού μονοθεϊσμού. Δεν ισχύει όμως.
Μία «αρχαιολογική» εκκρεμότητα άνω των πέντε δεκαετιών, δρομολογήθηκε προ ολίγων εβδομάδων στην πιο χυδαία «τακτοποίησή» της. Αναφερόμαστε στα επί αιώνες κακοποιηθέντα από τους χριστιανούς αθηναϊκά Ιερά της Θεάς Αρτέμιδος Αγροτέρας και του Θεού Διός Μειλιχίου, για τα οποία υπάρχει πλέον η εισήγηση να καταχωθούν, δήθεν «υπό όρους», προκειμένου μία μεγάλη εταιρεία να τσιμεντώσει την περιοχή, εξαφανίζοντας την ενοχλητική πάλαι ποτέ κηρυχθείσα απαλλοτρίωσή της και απελευθέρωσή της από οικοδομές (με την Πράξη 44/7 Ιουλίου «1964» του τότε Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου).
Μόλις προ ολίγων εβδομάδων, οι ίδιες υπηρεσίες που διατηρούσαν εν ζωή την ηλικίας μισού αιώνος Πράξη του «1964», τώρα γύρισαν το χαρτί και εισηγήθησαν κατάχωση! Επικαλούμενες το… «πνεύμα ρεαλισμού», την… «γενικότερη συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα», αλλά και την… «ιδιαιτέρως υψηλή αντικειμενική αξία του ακινήτου», λες και η τελευταία παίζει ρόλο στην αξιολόγηση του εάν είναι να διατηρηθεί ή αφανισθεί ένα σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα. Αυτήν μάλιστα την… «ιδιαιτέρως υψηλή αντικειμενική αξία του ακινήτου», έσπευσαν περιέργως να την αναφέρουν, πράγμα τραγικό, αφού αυτή αποδεικνύεται στο ίδιο περίπου ύψος με την μέση ετήσια χρηματοδότηση που εδώ και δεκαετίες αντλεί ανελλιπώς από τον φορολογούμενο υπήκοο το λεγόμενο «Άγιο Όρος» (όσοι αγνοούν αυτό το συνεχιζόμενο σκάνδαλο, ας το γνωρίσουν τώρα: αναφερόμαστε στον ν. 1166/1981 «Περί συστάσεως ετησίας οικονομικής χορηγίας του Δημοσίου προς τας Ιεράς Μονάς του Αγίου Όρους»).
Η χώρα βρίσκεται σε απόλυτη παρακμή. Με πολιτικούς ηγέτες που ρίχνουν βεγγαλικά κι εκτοξεύουν κενά περιεχομένου σκουπιδόλογα, θεωρώντας περίπου ως κοπάδι βλακών τον λαό και με «αρμοδίους» για τον πολιτισμό της τους γραφειοκράτες, τους ρασοφόρους και τους επιχειρηματίες. Η εθνική Παράδοση οφείλει να υποχωρεί ή και να σβήνει όπου έρχεται αντιμέτωπη με… «ιδιαιτέρως υψηλή αντικειμενική αξία ακινήτων» ή με την χ ή ψ αστειότητα του «Ελληνοχριστιανισμού».
Όσοι κωφεύουν, απλώς είναι συνένοχοι.
