Ανακοίνωση 367 / 9 Μαϊου «2019»
Ιερή υποχρέωσή μας, ως φορέας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, είναι και η υπεράσπιση της μνημειακής εθνικής μας κληρονομιάς, ιδιαιτέρως εκείνων των μνημείων που έχουν σαφή θρησκευτικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι τους καιρούς που εμείς οι Έλληνες είχαμε θρησκευτική και πολιτική ελευθερία, κάθε τι διαπνεόταν από την πολύ συγκεκριμένη αντίληψή μας για το στοιχείο του ιερού. Ιερή υποχρέωσή μας, ως φορέας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, είναι και η συνεχής καταγγελία τής δυτικής διαστροφής τής σχετικά πρόσφατης επιστήμης της Αρχαιολογίας, να εκθέτει κακοποιημένες μορφές, συντρίμμια και χαλάσματα, αντί προηγουμένως να τα αποκαθιστά.
Στους άσχετους και στους ρηχούς, φαινόμαστε ίσως υπερβολικοί ή και καθ' έξιν "γκρινιάρηδες" (οι συνειδητοί εχθροί του Ελληνικού Εθνισμού ξέρουν καλά τι είμαστε), όταν εμμένουμε, πιέζουμε, καταγγέλλουμε, κατά κανόνα τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και φορείς για την επαναφορά του δέοντος σεβασμού στο Ιερό και το Εύμορφο που καθιέρωσε ο Ελληνικός Εθνισμός, σε αιώνες που οι νυν πολιτιστικώς και θρησκευτικώς κρατούντες, ούτε καν είχαν εμφανιστεί. Η πιο πρόσφατη τέτοια καταγγελία μας, αφορούσε την αισχρή έκθεση μαντεμένιων εκτρωμάτων στον ιερότατο χώρο της Δήλου.
Σήμερα όμως, εκδίδουμε την παρούσα, για να συγχαρούμε. Και συγκεκριμένα για να συγχαρούμε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για την τελευταία του κατά πλειοψηφίαν απόφαση, η οποία εγκρίνει, μετά από ένα σαρανταετές κρατικοδίαιτο ψείρισμα μαϊμούς, την μερική αποκατάσταση του Παρθενώνος με, επιτέλους, "σύγχρονο" μαρμάρινο εξ Αττικής υλικό. Το αυτονόητο δηλαδή, τόσο για εμάς και για τους προγόνους μας, αλλά και για τον οποιονδήποτε άνθρωπο έχει στοιχειωδώς κατανοήσει τι ήταν, είναι και στους αιώνες θα είναι το Ελληνικόν. Θέσαμε την λέξη "σύγχρονο" εντός εισαγωγικών. Γιατί το μάρμαρο που θα χρησιμοποιηθεί, είναι το ίδιο ακριβώς αττικό μάρμαρο που ήδη από την αρχαιότητα βρίσκεται επάνω στην Ακρόπολη και αναμένει την αποκατάσταση όλων των βλαβών που του επέφεραν αλλεπάλληλοι βανδαλισμοί αλλεπάλληλων απολίτιστων μεταχριστιανικών γενεών ανθρώπων.
Συγχαρητήρια λοιπόν στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γι' αυτή την απόφασή του, η οποία θα έπρεπε βεβαίως να γενικευθεί σε όλα τα ερειπωμένα Ελληνικά εθνικά Ιερά και μάλιστα με παμψηφεί αποφάσεις, όχι κατά πλειοψηφίαν. Όταν αυτό το άτυπο ιερατείο μετατραπεί κάποτε σε πραγματικό όργανο Επιστήμης, δηλαδή τελείας γνώσεως του τι ήσαν εκείνοι που δημιούργησαν όλα εκείνα που σήμερα αυτοί τα αντιμετωπίζουν ως "αρχαία", ξέρουμε ότι αυτό θα συμβεί.
Έως τότε, αυτοί την δουλειά τους και εμείς την δική μας. Εμείς έχουμε μαζί μας τον Τόπο και τους Θεούς που τον κάνουν να ακτινοβολεί. Και όπως και οι Θεοί μας, δεν γνωρίζουμε χρόνο. Έχουμε συνεχώς την πολυτέλεια να στοχεύουμε και να περιμένουμε.
