Ανακοίνωση 386/ 29.06."2020"
Την Κυριακή 28 Ιουνίου 2020, πραγματοποιήθηκε από τα μέλη του ΥΣΕΕ ταυτόχρονη ανάβαση στις Ιερές κορυφές των βουνών μας, στα Ιερά των προγόνων μας.
Ανάβαση στην Κρήτη, στην κορυφή του όρους Κέδρος, στο Ρέθυμνο.
Ανάβαση στην Ρόδο, στην κορυφή του όρους Αττάβυρου όπου υπήρχε το Ιερό του Ατταβύριου Διός.
Ανάβαση στην Αίγινα, στην κορυφή του Ελλάνιου όρους.
Ανάβαση στις Σέρρες, στον Βωμό Αρτέμιδος στα όρη της Βροντούς.
Ανάβαση στην Κύπρο στον λόφο της Ακρόπολης της Αμαθούντας.
Ανάβαση στην Λακωνία, στο Ταλετόν του Ταϋγέτου.
Ανάβαση στην Αττική, στο Ιερό του Ομβρίου Διός και του Προοψίου Απόλλωνος, στο όρος Υμηττός.
Στις κορυφές τελέστηκε συντονισμένα πανελλαδική ιεροπραξία προς τιμήν Θεών και προγόνων και ανανεώθηκε η αγία υπόσχεση για Επανελλήνιση, φωτισμό κι ελευθερία.
Όπως έλεγε ο αγαπημένος μας Βλάσης Ρασσιάς:
«Για τους προγόνους μας, Ιερόν σημαίνει Γερόν, Ισχυρόν και ως τέτοιο ορίζεται πάν ό,τι εκδηλούται δυναμικώς και αενάως προς χάρη του φαινομένου της ζωής. Λόγος, σύμβολο, τέχνη, πρόσωπο ή φυσικός χώρος, χαρακτηρίζεται ως ιερός όταν παραπέμπει στα μυστήρια της Φύσεως ή στον κόσμο των Θεών.»
Έτσι για εμάς, τους Έλληνες Εθνικούς Ιερό είναι:
«…όλες οι κορυφές των ελληνικών βουνών, που για πολλές χιλιάδες χρόνια εφιλοξενούσαν τους Ιερούς βωμούς των Ελλήνων, είναι τα δεκάδες Σπήλαια - Ιερά Άντρα, είναι τα δεκάδες ιερά ρυάκια που αυλακώνουν την επιφάνεια της ανθρωπογεννήτρας Μάνας Γης...»
Στην αντίληψη των Ελλήνων Εθνικών, η Φύση και το Περιβάλλον συνιστούν τον μέγιστο και υπέρτατο Ναό, εντός του οποίου ζούμε, κινούμαστε, δημιουργούμε, χαιρόμαστε, ιερουργούμε, τιμούμε τους θεούς μας και στο τέλος, πεθαίνοντας, γινόμαστε ένα με την Φύση, το Σύμπαν και το Όλον. Είναι σαφές ότι όσοι υπακούουν στην εντολή «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την γην» και συγχρόνως θεωρούν ότι όλα τα «καλά» θα τα «ζήσουν» μετά θάνατον στην «Βασιλεία των Ουρανών», δηλαδή σε έναν ανύπαρκτο χώρο, ο οποίος έχει κατασκευαστεί σαν φαντασιακό πέρας, δεν μπορούν να αντιληφθούν ούτε την Ιερότητα της Φύσης ούτε φυσικά μπορούν να συναισθανθούν την αναγκαιότητα της προστασίας της, καθώς για αυτούς αποτελεί ένα άψυχο κτίσμα προς λεηλασία.
Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας επικίνδυνης πρακτικής αλλοίωσης και καταστροφής του ορεινού φυσικού περιβάλλοντος της πατρίδος μας, με την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση Αιολικών Πάρκων μεγάλης κλίμακας, σε κορυφογραμμές ορέων και σε ευαίσθητα φυσικά οικοσυστήματα. Σαφώς και αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα εγκατάστασης και λειτουργίας των λεγόμενων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, αλλά θεωρούμε ότι αυτό δεν θα πρέπει να υλοποιείται με μοναδικό κριτήριο την μεγιστοποίηση μόνο του οικονομικού κέρδους, αλλά θα πρέπει να διέπεται πρωτίστως από την τήρηση αυστηρών περιβαλλοντικών όρων.
Οι φανατικοί του μονοθεϊστικού δόγματος, ακόμα και αν παριστάνουν τους Έλληνες, κάνοντας μια προβολή της δικής τους κοσμοαντίληψης πάνω στην Ελληνική Εθνική παράδοση, θεωρούν ότι ο Προμηθέας τιμωρήθηκε από τον Δία, γιατί έκλεψε την φωτιά και την έδωσε στους ανθρώπους, πυροδοτώντας έτσι την αρχή της τεχνολογικής εξέλιξης και της προόδου του Ανθρωπότητας. Όμως ο ολοκληρωμένος Ελληνικός μύθος, αποκαλύπτει πως ο Ζευς τιμώρησε τον Προμηθέα όχι γιατί πήρε την φωτιά, αλλά γιατί πήρε μόνο την φωτιά, χωρίς να πάρει συγχρόνως το Μέτρο και την Αρετή. Όταν ο Προμηθέας αντιλήφθηκε ότι η Φωτιά, ως παράγοντας προόδου, θα πρέπει πάντα να συνοδεύεται από το Μέτρο και την Αρετή, τιμήθηκε από τους Θεούς αναλαμβάνοντας καθήκοντα δασκάλου της Ανθρωπότητας και ανέβηκε ως ισόθεος στον Όλυμπο.
Εμείς οι Έλληνες Εθνικοί, τιμούμε σε όλες τις εκφάνσεις του βίου μας την Ιερή Φύση και το Περιβάλλον, διάγοντες «εν Μέτρω και Αρετή». Με την ευκαιρία της ανάβασης στις Ιερές κορυφές των βουνών μας, ζητούμε από την πολιτεία να δείξει αντίστοιχα «Μέτρο και Αρετή», σε ό,τι αφορά τις χωροθετήσεις και αδειοδοτήσεις εγκαταστάσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Η προστασία της Φύσης είναι ευθύνη όλων μας
Τιμή και Μνήμη σε Θεούς και Προγόνους
Για την παλινόρθωση της Εθνικής, Πολυθεϊστικής, Ελληνικής Παραδόσεως, Θρησκείας και Καθημερινού Τρόπου στην Νεοελληνική κοινωνία.
