Ανακοίνωση 418/ 31.12."2022"

Για την «εικαστική παρέμβαση» υπό τον τίτλο «τα μπούτια της Δήμητρας» στην Ελευσίνα.

Η Ελευσίνα έχει ανακηρυχθεί ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2023. Η εμπειρία μέχρι σήμερα από την λειτουργία αυτού του θεσμού σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχει δείξει, ότι πράγματι δίνονται πολλές ευκαιρίες εικαστικών και πολιτιστικών εν γένει παρεμβάσεων, όχι απαραίτητα επιτυχημένων.

Έτσι, πριν ακόμα μπει το 2023 οπότε και επίσημα η Ελευσίνα θα είναι «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», οι εικαστικές παρεμβάσεις που ήδη πραγματοποιήθηκαν, έδειξαν ότι απέχουν πολύ από το ύφος, το μέτρο, το κάλλος και την αρμονία που θα άρμοζαν στην γενέτειρα του Αισχύλου, Ιερή πόλη των Ελευσινίων Μυστηρίων. Μαζί με την απόσταση από το Εύμορφο, το Κάλλος και το Ευγενές οι εικαστικές κατασκευές ενσωματώνουν όλη την άγνοια για τα ελληνικά πολιτισμικά παραδεδομένα, εκπέμπουν όλη την άρνηση για την Μορφή που κυριαρχεί στις «καλλιτεχνικές» εκφάνσεις του πολιτισμικού μονοθεϊσμού και κραυγάζουν την οκνηρότητα των σύγχρονων «δημιουργών» που απλώς επενδύουν στρουκτουραλιστικές κατασκευές με τον μυθολογικό τους αναλφαβητισμό.

Αν απονεμόταν «Βραβείο προσβολής της αισθητικής και της ιστορικής μνήμης», μάλλον θα το διεκδικούσαν, με πολύ μεγάλες πιθανότητες, οι εικαστικές παρεμβάσεις του Κωστή Βελώνη στον προαύλιο χώρο πίσω από το ανοιχτό θέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου. Είναι μια σύνθεση με άχυρα και τσιμέντο με τίτλο «Στάχυα πέφτουν σε τσιμεντένια δάπεδα», αλλά μάλλον το βραβείο θα απονεμόταν στην σύνθεση με τίτλο «Τα Μπούτια της Δήμητρας».

Αν όλο αυτό βρισκόταν σε μια έκθεση για την «καλλιτεχνική αφαίρεση» δεν θα υπήρχε κανένα ζήτημα. Το θέμα προκύπτει όταν η αποδόμηση της μορφής συσκευάζεται με το περιτύλιγμα μιας δήθεν αρχαιοελληνικής αιτιολόγησης η οποία μεταφέρει την μυθολογική ανεπάρκεια και τα στερεότυπα του «καλλιτέχνη» περί της ελληνικής αρχαιότητας, προκειμένου να συνδεθεί με την θειότατη Ελευσίνα ώστε να δικαιολογηθούν οι χρηματικοί πόροι που σπαταλήθηκαν για τις κακοτεχνίες. Υπό το πρίσμα αυτό ο «καλλιτέχνης» μας πληροφορεί ότι: «…Οι αφηγήσεις γύρω από τη θεότητα της Δήμητρας, με την υστερική, αλλά και δικαιολογημένη περιπλάνηση της Δήμητρας να βρει τη κόρη της τη Περσεφόνη και το σκοτεινό ρομάντζο της με τον Άδη με βοήθησαν να αντιληφθώ κάποιες συλλογικές απωθήσεις και να επιχειρήσω να αντιστρέψω τη ροή των πραγμάτων, όπως την συνηθίζουμε με τον φόβο της απώλειας...».

Πόση σοβαρότητα θα είχε η περιγραφή ενός φουγάρου σαν τον κρίνο που γονιμοποίησε την εξ Ιουδαίας Μυριάμ; Γιατί λοιπόν να λάβουμε στα σοβαρά την ακατάσχετη μπουρδολογία της οκνηρότητας; Και γιατί αυτή η μπουρδολογία επιχορηγείται από τους καλλιτεχνικούς διευθύνοντες και από τα δικά μας χρήματα; 

Αυτοί που ορίζουν τα σύγχρονα καλλιτεχνικά πράγματα στην χώρα μας φαίνεται ότι φοβούνται ακόμα τον χαλκό και το μάρμαρο, το Ήθος και την Κοσμιότητα που εκπέμπει η αρχαιοελληνική μορφή, τρέμουν στην ιδέα ότι το εύμορφο ενός αγάλματος μπορεί να υπενθυμίσει και να συνδέσει τους νεοέλληνες με το εν πολλοίς άγνωστο εθνικό τους παρελθόν. Γι αυτό και προτιμούν να ασχημονούν πάνω στο κάλλος και να αποδομούν την Μορφή σε μια ανεικονική αναπαράσταση κενού νοήματος, σαν τον άδειο ναό του Σολομώντα που λατρεύτηκε ο Γιαχβέ. Αν ο καλλιτεχνικός χώρος δεν βρισκόταν υπό την υπνωτική επίδραση του πολιτισμικού μονοθεϊσμού και αν το κράτος ήταν πράγματι ελληνικό θα είχαν ήδη φροντίσει να ποιήσουν ένα κολοσσιαίο άγαλμα της Θεάς Δήμητρας στην είσοδο της Ελευσίνας που θα καλωσόριζε όλα τα τέκνα της στην Ιερή της πόλη. 

Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ), ως φορέας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά του για την επιλογή ανάλογων «εικαστικών παρεμβάσεων» για να «κοσμήσουν» την Ιερή πόλη της Ελευσίνας ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. 

Ως Έλληνες, αλλά και ως Ευρωπαίοι φορολογούμενοι πολίτες, που θρησκευόμαστε κατά την Ελληνική Εθνική Θρησκεία, δηλαδή την Θρησκεία των αβάπτιστων προγόνων μας, νιώθουμε βαθύτατα προσβεβλημένοι. Όχι μόνο γιατί προσβάλλεται η αισθητική μας ή γιατί βλέπουμε με πόνο να διασπαθίζεται αφειδώς δημόσιο χρήμα, αλλά γιατί, ανάλογου εκτρωματικού τύπου «παρεμβάσεις», κακοποιούν εκτός από τα θρησκευτικά νομιζόμενα των Ελλήνων Εθνικών, την ιστορία της Ελευσίνος, και ταυτόχρονα αποδομούν το διαχρονικό πολιτισμικό προτεινόμενο της ελληνικής δημιουργίας. 

Ελπίζουμε ότι η αρμόδια επιτροπή «Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2023», θα είναι στο εξής, περισσότερο προσεκτική στις αναθέσεις των εικαστικών της «παρεμβάσεων», λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις θρησκευτικές και αισθητικές αντιλήψεις των θρησκευομένων κατά την Ελληνική Εθνική Θρησκεία. 

Αυτά που για άλλους είναι «πέτρες» και «ερείπια», από τα οποία απλώς μπορείς να «κονομήσεις» είτε βάζοντας εισιτήριο στην είσοδο είτε αλλιώς, για εμάς τους Έλληνες Εθνικούς είναι Ιερά.

Τιμή και μνήμη σε Θεούς και Προγόνους.