Ανακοίνωση 420/ 13.05."2023"
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε, για μια ακόμη φορά, η απόφαση του Ταμείου Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ) να εκχωρήσει ακίνητα που ανήκουν στην κυριότητά του, σε μητροπόλεις. Συγκεκριμένα το τελευταίο χρονικό διάστημα εκχωρήθηκαν το κτήριο της Λέσχης Αξιωματικών Φρουράς Σιδηροκάστρου Σιντικής στην Μητρόπολη Σιδηροκάστρου και μέρος του πρώην Στρατοπέδου Παπαλουκά στην Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.
Η μεθόδευση που ακολουθήθηκε από την πλευρά των μητροπόλεων υπήρξε σκανδαλώδης. Επί σειρά ετών οι πολίτες, μέσω των Δήμων, διεκδικούσαν τα συγκεκριμένα ακίνητα και οι Δήμοι τα δήλωναν στο Κτηματολόγιο, το ΤΕΘΑ επί της ουσίας είχε παραιτηθεί από την διεκδίκηση της κυριότητας, καθώς δεν ήγειρε νομικές απαιτήσεις. Οι μητροπόλεις, γνωρίζοντας τα όσα προηγήθηκαν αλλά και τις νομικές λεπτομέρειες του θέματος, απευθύνθηκαν απευθείας στο ΤΕΘΑ. Έτσι εξανάγκασαν το ταμείο να αποδεχθεί την κυριότητά του πάνω στα ακίνητα και στη συνέχεια, μετά από έντονες πολιτικές πιέσεις, να παραχωρήσει τα ακίνητά του στις μητροπόλεις και όχι στους Δήμους.
Η έντονη αντίδραση των Σερραίων πολιτών στις μεθοδεύσεις αυτές οδήγησε στην υπαναχώρηση της μητρόπολης Σερρών και Νιγρίτης από την διεκδίκηση μέρους της έκτασης του πρώην Στρατοπέδου Παπαλουκά. Όμως η μητρόπολη Σιδηροκάστρου υπήρξε ανυποχώρητη. Όχι μόνο δεν υπαναχώρησε αλλά και προέβη σε πράξεις εκφοβισμού και τρομοκράτησης των πολιτών και μάλιστα από άμβωνος. Αποκορύφωμα των πράξεων αυτών υπήρξε η απαίτηση προς την τοπική αστυνομία, να αφαιρέσει πανό που είχαν αναρτήσει ομάδες πολιτών, κάτι στο οποίο προχώρησε η αστυνομία, προφανώς υπό την πίεση πολιτικών ή άλλης φύσεως παραγόντων.
Οι δημοτικές αρχές, φοβούμενες το λεγόμενο «πολιτικό κόστος» τήρησαν και τηρούν «σιγή ιχθύος» μη προστατεύοντας την περιουσία τους, ενώ η διεκδίκηση του «αυτονόητου» εναπόκειται αποκλειστικά και μόνο στην αγωνιστική διεκδίκηση πρωτοβουλιών πολιτών, οι οποίοι παρατηρούν τους αιρετούς δημοτικούς άρχοντες, να ευνοούν με τις επιλογές τους τις αδηφάγες επιδιώξεις της τοπικής μητρόπολης.
Με όλα τα παραπάνω, τα οποία βεβαίως δεν είναι μοναδικά στην Ελληνική επικράτεια, γίνεται ολοένα και πιο επιτακτικό το καθήκον του πολιτικού κόσμου της χώρας προς τις μελλοντικές γενεές, να προχωρήσει άμεσα και αποτελεσματικά σε όλες τις νομικές και θεσμικές πρωτοβουλίες, για τον διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους.
Είναι αδιανόητο για μια ευρωπαϊκή και δημοκρατική χώρα του 21ου αιώνα, να άγεται και να φέρεται από τις ορέξεις ενός ακόρεστου συστήματος άσκησης θεοκρατικής εξουσίας. Το γεγονός ότι κάποιοι ελάχιστοι θρησκευόμενοι, κατά το δόγμα της «επικρατούσας Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», είναι αδιάφοροι ή ακόμα και υπέρ των μεθοδεύσεων της μητρόπολης, δεν νομιμοποιεί τις ορέξεις των μητροπολιτών για καταπάτηση και οικειοποίηση ακινήτων του Δημοσίου.
Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ), ο φορέας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, δηλαδή της Θρησκείας των αβάπτιστων προγόνων μας, έχει τοποθετηθεί επανειλημμένα υπέρ του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας. Η Πολιτεία γνωρίζοντας τις θέσεις μας, αλλά και την επιθυμία της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών, οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Ο άνευ όρων ενδοτισμός προς την εκκλησία, η συστηματική αγνόηση της βούλησης των πολιτών και η μη προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος, αποτελούν χαρακτηριστικά μιας θεοκρατικής τριτοκοσμικής χώρας και όχι χαρακτηριστικά μιας ευνομούμενης, δημοκρατικής και ευρωπαϊκής χώρας του 21ου αιώνα.
Διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας ΤΩΡΑ
Τιμή και μνήμη σε Θεούς και Προγόνους
