Δελτίο Τύπου 434/ 28.08.«2024»
Οι σύγχρονοι αθλητικοί «Ολυμπιακοί Αγώνες» δεν είναι θρησκευτικές τελετές και παρά το όνομά τους δεν έχουν καμία σχέση με την Ολύμπια λατρεία του Διός.
Γνωρίζουμε ότι οι Έλληνες Εθνικοί των Επτανήσων (1797) στις πολιτικές λέσχες που δημιουργήθηκαν εκεί (στα Ιακωβίνεια κατά τη βραχύχρονη παρουσία των Γάλλων του Ναπολέοντος) είχαν θέσει αιτήματα όπως η επαναφορά της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας και η επανίδρυση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Γνωρίζουμε επίσης ότι το Ολυμπιακό Ιδεώδες από το οποίο εμπνεύστηκαν και οραματίστηκαν οι αναβιωτές των σύγχρονων «Ολυμπιακών Αγώνων» (1896-σήμερα) βαρώνος Πιερ ντε Κουμπερτέν (1863-1937) και Δημήτριος Βικέλας (1835-1908) είχε τις ρίζες του στην ελληνική αρχαιότητα.
Ο Ολυμπισμός ως Ιδέα έχει τις ρίζες του στην Αρχαιότητα και στο πνεύμα των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, το οποίο περιείχε το θρησκευτικό στοιχείο, το κάλλος, την ευγένεια, την λιτότητα, την αγνότητα, την εκεχειρία, την αγωνιστικότητα, και γενικά το πνευματικό ήθος και την ιερότητα για την ανθρώπινη ζωή.
Οι Αξίες του Ολυμπισμού κινούνται γύρω από δύο βασικούς άξονες: Το «Ευ Αγωνίζεσθαι» και την «Ευγενή Άμιλλα».
Στον πρώτο άξονα εντοπίζονται οι αξίες της εντιμότητας, του σεβασμού, των κανόνων διεξαγωγής των αγώνων, της ισότητας, της δικαιοσύνης, του σεβασμού των συναθλητών και της ισοτιμίας.Στο δεύτερο άξονα περιέχονται οι αξίες της αριστείας, του ευγενικού συναγωνισμού ανάμεσα σε άτομα και λαούς, της τάσης για διάκριση και υπεροχή μακριά από κάθε αντιπαλότητα.
Ο Ολυμπισμός είναι φιλοσοφία ζωής, που προωθεί και συνδυάζει σε αρμονικό σύνολο τις αρετές του σώματος και της ψυχής. Συνδέοντας τον αθλητισμό με τον πολιτισμό και την παιδεία, ο Ολυμπισμός προσπαθεί να δημιουργήσει ένα τρόπο ζωής που στηρίζεται στη χαρά της προσπάθειας, την εκπαιδευτική αξία του καλού παραδείγματος και το σεβασμό για οικουμενικές αξίες.
Ο σκοπός του Ολυμπισμού είναι να θέσει παντού τον Αθλητισμό στην υπηρεσία της αρμονικής ανάπτυξης του ανθρώπου, ενθαρρύνοντας την δημιουργία μιας ειρηνικής κοινωνίας, η οποία ενδιαφέρεται για την διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν ακριβώς σύμφωνα με τις προτεινόμενες αξίες του Ολυμπισμού και σήμερα το τοπίο είναι εντελώς διαφορετικό.
Η Ειρήνη δεν έχει επιτευχθεί, ούτε καν η Εκεχειρία. Αντιθέτως οι «Ολυμπιακοί Αγώνες» δεν διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων.
Σήμερα, οι «Αγώνες» αυτοί περισσότερο μοιάζουν με μπίζνες και θέαμα και έχουν μετατραπεί σε ένα πεδίο άσκησης διεθνούς πολιτικής, εφαρμογής φαρμακευτικών πειραματισμών & διαφήμισης εμπορευμάτων.
Όμως, υπό αυτή την έννοια μπορούν να θεωρηθούν όντως τελετές της επικρατούσης καινοφανούς θρησκείας του Εφηρμοσμένου Μονοθεισμού.
Επιπλέον, είδαμε περιέργως να πλειοδοτούν στην υπεράσπιση του κύρους των «Ολυμπιακών Αγώνων» από τις υποτιθέμενες προσβολές, πρωτίστως εκείνοι που δεν δικαιούνται να ομιλούν, δηλαδή οι εκπρόσωποι των χριστιανικών εκκλησιών, γιατί φέρουν την ευθύνη της κατάργησής των αυθεντικών Ολυμπιακών Αγώνων (393 CE, Θεοδόσιος) που διεξάγονταν ανελλιπώς για πάνω από μια χιλιετία.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούμε με την αισθητική του παρουσιαζόμενου θεάματος της φετινής τελετής έναρξης, θεωρούμε ότι το όλο ζήτημα είναι ανάξιο λόγου.
Γιατί πρόκειται για μια καλλιτεχνική παράσταση, διοργανωμένη από ανθρώπους με επιδερμική σχέση όσον αφορά τα δικά μας εθνικά θεολογικά νομιζόμενα και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που τα σεβάσματά μας είτε κακοποιούνται, είτε γελοιοποιούνται, ή καθυβρίζονται. Με βεβαιότητα έχουμε δει και πολύ χειρότερα.
Πέραν αυτών, είναι αξιοσημείωτο το εξής:
Οι εμφανιζόμενοι ως θιγόμενοι, οι οποίοι αρχικώς θεώρησαν με τα εξαρτημένα αντανακλαστικά τους ότι σατιρίζεται ο λεγόμενος «Μυστικός Δείπνος», πέραν των χριστιανικών Εκκλησιών και των πάσης φύσεως χριστιανών φονταμενταλιστών, είναι όλοι στους εκφραστές του πολιτικού μονοθεϊσμού, είτε αναφύονται εκ των δεξιών, είτε εκ των αριστερών της μονοθεϊστικής μήτρας του ολοκληρωτισμού, όποιο σημαιάκι κι αν κρατάνε, όποια ιδεοληψία κι αν προωθούν, είτε εκ των ανατολών της Ολυμπίας είτε δυτικά της.
Και στο σημείο αυτό συντάσσονται με τους ισλαμιστές & τους τζιχαντιστές (το θεοκρατικό Ιράν, κ.α.), γιατί το εκλαμβάνουν ως ευκαιρία για να επιτεθούν στο κοσμικό κράτος της Γαλλίας, που είναι το ενοχλητικό αγκάθι για πάνω από δυο αιώνες, απέναντι στις θεοκρατικές τους βλέψεις.
Προφανώς δεν σκοπεύουμε να συνταχθούμε με όλους αυτούς, όπως δεν πρόκειται να στρέψουμε, ή να εστιάσουμε την προσοχή μας εκεί που μας υποδεικνύεται.
ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ
Press Release 434/ 28.08.«2024»
The modern athletic "Olympic Games" are not religious ceremonies and despite their name have nothing to do with the Olympian worship of Zeus.
We know from history that the ethnic Hellenes on the Ionian Islands (1797) made demands for the restoration of the Hellenic Ethnic Religion and the reinstatement of the Olympic Games through the political clubs that were created there (“club des Jacobins“) during Napoleon's troops short presence.
It is also known that the Olympic Ideal from which the revivalists of the modern "Olympic Games" (1896-present), Baron Pierre de Coubertin (1863-1937) and Dimitrios Vikelas (1835- 1908) were inspired by and envisioned had its roots in Hellenic antiquity.
“Olympism as an idea has its roots in Antiquity and in the spirit of the Ancient Olympic Games, which included elements of religion, beauty, nobility, simplicity, purity, truce, competitiveness, and generally the spiritual ethos and sanctity of human life.
The Values of Olympism revolve around two main axes: 'Fair Play' and 'Noble Rivalry.' In the first axis are the values of honesty, respect, adherence to the rules of the games, equality, justice, respect for fellow athletes, and parity.
In the second axis are the values of excellence, noble competition between individuals and nations, the tendency for distinction and superiority far from any hostility.
Olympism is a philosophy of life that promotes and harmoniously combines the virtues of body and soul. By connecting sport with culture and education, Olympism tries to create a way of life based on the joy of effort, the educational value of a good example, and respect for universal values.
The purpose of Olympism is to place Sport everywhere at the service of the harmonious development of man, encouraging the creation of a peaceful society that cares about the preservation of human dignity.
However, things did not develop according to Olympism's proposed values, and today's landscape is completely different.
No Peace has been achieved, not even a Truce. In contrast, the "Olympic Games" were not held during the two World Wars.
Nowadays, these "Games" are more like business and spectacle and have turned into a field of international politics and conflicts, application of pharmaceutical experimentation for doping and boosting athletic performance and mainly for advertising any kind of goods.
But, in this sense they can indeed be considered ceremonies of the prevailing new religion of Applied Monotheism.
Furthermore, we have curiously seen that the majority of those defending the prestige of the "Olympic Games" from the alleged insults, are primarily those who have no right to speak, that is, the representatives of the Christian Churches, because they are responsible for the abolition of the original Olympic Games (393 CE, Theodosius) that were held continuously for over a millennium.
While this doesn't mean that we agree with the aesthetics of this year's opening ceremony spectacle, we find the whole issue moot.
Because this is an artistic performance, organized by people with a superficial relationship with regard to our own ethnic theological beliefs and of course it is not the first time that the things we venerate are either abused, or ridiculed, or slandered. We've certainly seen much worse.
In addition to these, the following is noteworthy:
Those who appear as offended, who initially thought using their conditioned reflexes that the so-called "Last Supper" was being satirized, in addition to the Christian Churches and all kinds of Christian fundamentalists,, whether they arise from the right, or from the leftists of the monotheistic matrix of totalitarianism, whatever flag they hold, whatever ideology they promote, either from the east of Olympia or west of it, are all among the exponents of political monotheism.
At this point, they align with the Islamists (theocratic Iran, etc.), taking advantage of this opportunity to attack the secular state of France, which has been a source of aggravation for their theocratic views for over two centuries.
Obviously, we do not intend to join all of them, just as we are not going to turn, or focus our attention where it is being directed.
Supreme Council of Ethnikoi Hellenes
