Το Σάββατο 11 Οκτωβρίου, η Ελληνική Εθνική Θρησκεία εόρτασε, με την αρμόζουσα Ιερότητα και Ευσέβεια, τα Ηράκλεια στον αδειοδοτημένο Ναό της στην Αθήνα, προς τιμήν του ηλιακού θεού Ηρακλέους. Ο φωτεινός και ενεργός βωμός κοσμούνταν από τα δώρα των αδελφών μας από τις ευρωπαϊκές εθνικές θρησκείες που μας τίμησαν με την παρουσία τους στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Εθνικών Θρησκειών.
Ο Ηρακλής κυριαρχεί στο πρώτο ήμισυ (Οκτώβριο – Δεκέμβριο) της σκοτεινής περιόδου (Οκτώβριος – Μάρτιος) της ετήσιας πορείας του ηλίου.
Ο Ηρακλής κυριαρχεί σ' αυτό το μεσοδιάστημα που «αναχωρεί» ο Απόλλωνας και ο Ήλιος τρέπεται από «γεώργιος» σε «δημήτριο» και στρέφει το φως του στα χθόνια και υποχθόνια, ως μυστική δύναμη ζωής που μήνες μετά θα πυροδοτήσει την, υπό τον Θεό Διόνυσο, αναβλάστηση.
Στην Ιεροπραξία τιμήθηκε επίσης, ο θεός Άρης ως κυρίαρχος θεός του μηνός.
Ακολούθησε πλούσιο γεύμα από συμβολών.
«Ο Ηρακλής είναι η ηλιακή δύναμη που εξασφαλίζει την αέναη πορεία της πύρινης θεϊκής ουσίας από το πλήθος στο Εν και αντίστροφα. Ομοίως ενεργεί ως η ενδιάμεση ελκτική ισχύς που συνδέει την θεία ουσία με την ανθρώπινη ποιότητα που έχει αποκτήσει ηλιακή συνείδηση, η οποία λόγω της πύρινης φύσης της συνδέεται άμεσα με τον θεϊκό Κόσμο.
Ο ηλιακός θεός Ηρακλής με την αδάμαστη δύναμή του επενεργεί ως φωτοδότης του πνεύματος, δείχνοντας τον τρόπο εξισορρόπησης της λογικής με την σωματική δύναμη, την ρώμη. Ο Κορνούτος σημειώνει ότι ακόμα και οι ισχυρότατοι χρειάζεται να υποτάσσονται στην λογική και να ενεργούν σύμφωνα με αυτήν. Ο Ηρακλής είναι ο Ήλιος του φθινοπώρου, ο καθολικός λόγος κατά τον οποίο η φύση είναι πάντα ισχυρή, κραταιή και αδάμαστη. Ως Αλκαίος μεταδίδει την δύναμη και αλκή του, δηλαδή την ανδρεία, το θάρρος και την ευψυχία, τόσο για την υπεράσπιση του εαυτού όσο και της πόλης. Ο Μακρόβιος αναφέρει ότι ο Ηρακλής είναι η αντανάκλαση και δύναμη του Ηλίου που χαρίζει στο ανθρώπινο γένος ανδρεία, ιδιότητα που τον συνδέει άμεσα με τον θεό Άρη.
Στα Ηράκλεια τονίζεται ιδιαίτερα η αγωνιστική και θριαμβευτική φύση του Ηρακλέους, ο οποίος ως Καλλίνικος, επίθετο που μοιράζεται με τον Ήλιο, κοσμεί και εξευγενίζει την ένδοξη νίκη, δηλώνοντας τόσο τις δυσκολίες και αντιξοότητες που ξεπεράστηκαν όσο και την επιμονή και προσήλωση στην επιτυχή αντιμετώπιση επιθέσεων και κακόβουλων ενεργειών. Ο Ηρακλής, μέσω των άθλων και των κατορθωμάτων του, ενεργεί ως το απόλυτο ηρωικό πρότυπο και δείχνει τον δρόμο που χρειάζεται να ακολουθήσει ο θνητός προκειμένου να φτάσει στην αρετή, στον Όλυμπο. Ως Απαλεξίκακος είναι η ηλιακή εκείνη δύναμη που καθώς κινείται από την Ανατολή στην Δύση καθαρίζει τον αέρα και διαλύει όλα τα επίγεια που προξενούν κακό, καθώς αυτά συγκεντρώνονται κυρίως στο πεδίο του αέρα.»
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ελληνική Θεολογία. Ο λατρευτικός κύκλος της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας» Ελένη Πετρή - Ελένη Ξάνθη, εκδόσεις Μήτις
