Ανοικτή Επιστολή υπ' αριθ. 124 / 10. 2. 2002
Προς τον κ. Γιάννη Κακλέα, σκηνοθέτη του ατέχνου μιούζικαλ «Μάλα» (Ζίμπετμπαουμ)
Επιτέλους, κρατήστε τις παραισθήσεις και τις μασκαρεμένες φοβίες σας εντός του μονοθεϊστικού μεταχριστιανικού φαντασιακού, του οποίου αποτελούν γέννημα αλλά και κυρίαρχο συστατικό για την περαιτέρω γιγάντωσή του.
ΕΡΩΤΗΣΗ: «Θα θέλατε να ζούσατε στην αρχαία Ελλάδα; Να κυκλοφορείτε στην αρχαία Αγορά μαζί με τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Ξέρετε, εγώ αγαπώ τις γυναίκες και, αν ζούσα εκείνη την εποχή θα έπρεπε να είμαι ή παιδεραστής ή ομοφυλόφιλος και δεν μου πάει»
(η μεγαλειότης σας, στο ένθετο περιοδικό της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» της 3ης Φεβρουαρίου, σελ. 25)
«Είμαι διαστροφικός»
(επίσης η μεγαλειότης σας, στο ίδιο, σελ. 22)
Κύριε Κακλέα,
η εμπορευματική σας ενασχόληση με το Θέατρο, το οποίο προφανώς θα γνωρίζετε ότι αποτελεί δημιούργημα της αρχαίας Ελλάδος,
δεν σας νομιμοποιεί να προβάλλετε τις όποιες σκοτεινές εικόνες του εγκεφάλου σας επάνω στον Αρχαίο Ελληνικό Κόσμο, διότι οι πραγματικές διαστάσεις του παραμένουν παντελώς άγνωστες σε εσάς, ο οποίος, αντιθέτως, δείχνετε να υιοθετείτε αβίαστα και επιφανειακά όλα τα αηδιαστικά «επιχειρήματα» της χυδαίας πολεμικής πολύ συγκεκριμένων κύκλων κατά του Εθνικού μας Πολιτισμού.
Ο γελοίος συνειρμός που επιχειρείτε εσείς και οι όμοιοί σας να περάσετε, ότι τάχα δηλαδή η επαφή με την Φιλοσοφική Σκέψη οδηγεί στην παιδεραστία και την ομοφυλοφιλία, χρήζει ιδιαιτέρας ψυχαναλυτικής ερμηνείας, και ίσως αποτελέσει θέμα εξετάσεων σε μελλοντικούς υποψηφίους διαγωνιζομένους στην «Αρχαιολογία της Ψυχοπαθολογίας». Είστε απλώς ένας άθλιος εχθρός του ανθρωπίνου πνεύματος και τίποτε περισσότερο. «Διαστροφικός», όπως και ο ίδιος αυτοτιτλοφορείστε, αν και αυτό ελάχιστα σταθερά πράγματα μπορεί να εννοεί, σε έναν κόσμο του μυαλού εξαιρετικώς σκοτεινό, «εφόδιο» κάποιου που έχει διαπρέψει στη νοσηρότητα της τρομολαγνείας και θανατολαγνείας που αναδύει η παράσταση «Μάλα», αλλά και στον υπερβολικό χειρισμό του συναισθηματικού κόσμου των θεατών του.
Στις ημέρες μας βεβαίως, κύριε Κακλέα, ο καθένας είναι ελεύθερος να είναι «διαστροφικός», όσο και χυδαίος, ρηχός, υβριστής, γελοίος, κωμικός. Το πρόβλημα βαθαίνει επικινδύνως όμως, όταν αυτοί που συστηματικά αποσιωπούν την όποια ποιοτική πολιτιστική εργασία σε αυτόν το τόπο, αποφασίζουν να προωθήσουν την χυδαία, ρηχή, υβριστική, γελοία, κωμική του «λέξη» προς ένα ανυπεράσπιστο και δίχως ενημέρωση έθνος, που ταχύτατα σπρώχνεται όχι απλώς προς λούμπεν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚ’ επίπεδα, αλλά και προς το να καταντήσει να μισεί τις ίδιες του τις ρίζες.
Ο Νίτσε είχε καταγγείλει κάποτε τους επαγγελματίες «φιλολόγους» που τολμούσαν ν' αγγίξουν τον άγιο κόσμο των αρχαίων Ελλήνων «με τα άθλια χέρια του χειρώνακτα». Και έρχεστε εσείς τώρα, έν χριστιανικώ έτει «2002», υπό την αιγίδα των απαξιωτών του έθνους μας, να τον αγγίξετε με τα ιδρωμένα χέρια του «διαστροφικού». Σας στέλνουμε τον οίκτο μας.
