Επιστολή υπ' αριθμ. 136 / 20. 8. 2002

Προς: Εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»

Κύριε Διευθυντά,

Ειλικρινά μας κυρίευσε αμηχανία όταν διαβάσαμε στο σημερινό φύλλο της εφημερίδος σας (σελ. 33) ένα κείμενο σχετικά με τη νήσο Σαμοθράκη, μικρότερο των 200 λέξεων, με την υπογραφή της συνεργάτιδός σας κας Βίκυ Τραχανή, στο οποίο η τελευταία «εξόδευε» 15 από τις ελάχιστες αυτές λέξεις για να μας πληροφορήσει ότι τα Καβείρια Μυστήρια ήσαν «ΑΚΟΛΑΣΙΕΣ» (...)

Η αμηχανία μας οφείλεται προφανώς στο ότι φανήκαμε κυριολεκτικώς ανήμποροι να κατατάξουμε την συνεργάτιδά σας, σε μία σαφή κατηγορία ανθρώπων από το δειγματολόγιο της ούτως ή άλλως γελοίας εποχής μας: μισαλλόδοξη, αμόρφωτη, ανιστόρητη ή απλώς ηλίθια στο έπακρο; 15 λέξεις επί των 200 για να καθυβρισθούν τα νομιζόμενα και οι ιεροπραξίες των προγόνων μας αλλά και όσων Νεοελλήνων ακολουθούν την Πάτριο Κοσμοαντίληψη, αποτελούν, από όσο γνωρίζουμε παγκόσμιο επίδοση μισελληνισμού, που καταρρακώνει όλα τα παλαιότερα κείμενα του ιδίου προσανατολισμού και επιπέδου, όπως λ.χ. η γελοία περυσινή «εγκύκλιος» του αρχιρασοφόρου Αλεξανδρουπόλεως που χρειάσθηκε υπερδεκαπλάσιο αριθμό λέξεων για να καθυβρίσει την Εθνική Θρησκεία μας, αποκαλώντας και αυτός (ώ, οποία σύμπτωση !!!) «ακολασίες» τις μυστηριακές ιεροπραξίες των Σαμοθρακών.

Συνιστούμε λοιπόν στη συνεργάτιδά σας, κύριε Διευθυντά, προτού ξαναγράψει για τα Πάτρια Ιερά, αν είναι εν τέλει αμόρφωτη και ανιστόρητη να διαβάσει κανένα βιβλίο για να περισώσει λίγο την πνευματική αξιοπρέπειά της. Εάν είναι απλώς ηλίθια, προφανώς τίποτε δεν μπορούμε να συστήσουμε για βελτίωση της καταστάσεώς της, αν όμως είναι απλώς μισαλλόδοξη, τότε, ναι, μπορούμε να της συστήσουμε κάτι: να περιορίζεται στην (σταυρο)προσκύνηση του Τριπλοθεού, της «Παναγιάς» και απάντων των «Αγίων» της ξενόφερτης Θρησκείας της και να μην ασχολείται με τα Ιερά των Ελλήνων, τα οποία, εκτός πολλών άλλων, στέκουν πολύ πέρα από το πνευματικό και ψυχικό επίπεδό της (και αντοχή της). Ένας τέτοιος αυτοπεριορισμός της, όπως και όλων των ομοίων της, θα έκανε, πιστέψτε μας, ευτυχέστερη αυτή την ιστορική και άγια, αλλά καταπατημένη και λεηλατημένη χώρα.

Ειλικρινώς υμέτεροι,