Επιστολή υπ' αριθ. 152 / 13. 12. 2003
Με έκπληξη, παρά την πολύ καλή γνώση μας για την νεοελληνική πραγματικότητα, παρακολουθήσαμε τις τελευταίες ημέρες την δημιουργία μίας ακόμη υστερίας γύρω από ένα απλό και δη μέτριο έργο τέχνης που υποτίθεται ότι προσέβαλε τα «ιερά και όσια» των χριστιανών.
Αναψοκοκκινισμένοι ρασοφόροι, εισαγγελόμορφοι δημοσιογράφοι και στερημένοι θρησκομανείς, δημιούργησαν για μία ακόμη φορά μία πρωτοφανή ατμόσφαιρα, η οποία παρέσυρε, και αυτό είναι το θλιβερό της υποθέσεως, ακόμα και, υποτίθεται υποχρεούμενους σε νηφαλιότητα, πολιτικούς άνδρες και πολιτικούς φορείς να συμπλεύσουν και να συμπεριφερθούν ομοίως υστερικώς, λες και απωλέσθη το σύμπαν επειδή κάποιος, αλλοδαπός μάλιστα, εικαστικός καλλιτέχνης, χρησιμοποίησε τον σταυρό σε ένα έργο του, εξαρχής μάλιστα αυτό-οριζόμενο ως «προκλητικό».
Την υστερία των ούτως ή άλλως θλιβερών ρασοφόρων και των οργισμένων γνωστών και μη εξαιρετέων θεομανών οπαδών τους, προσυπέγραψαν δυστυχώς με δηλώσεις και ανακοινώσεις τους, πολιτικοί άνδρες όπως ο πρώην Δήμαρχος Αθηναίων κ. Έβερτ και ολόκληροι πολιτικοί φορείς, όπως το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας που μάλιστα ευελπιστεί να κυβερνήσει συντόμως αυτόν τον τόπο, ενώ άλλοι την κατοχύρωσαν ηθικώς όπως ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Βενιζέλος που απομάκρυνε τον πίνακα. Οποία κατάντια και ταλιμπανισμός, οποία κλειστότης πνεύματος σε μία χώρα που αδεξίως παριστάνει την «ευρωπαϊκή» δίχως να είναι ! Το έργο απεσύρθη από την έκθεση και η χώρα μας έγινε για μία ακόμη φορά περίγελως διεθνώς, μόνο και μόνο για να είναι ικανοποιημένοι οι ρασοφόροι και οι καθυστερημένοι ή καιροσκόποι οπαδοί τους.
Έχουν αναλογισθεί άραγε όλοι αυτοί οι θλιβεροί υστερικοί και οι παρατρεχάμενοι στην υστερία (που, ως γνωστόν άλλωστε, αποτελεί το μόνιμο υπόβαθρο του κάθε φασισμού)
ότι και δίκιο να είχαν (που δεν έχουν !) σε αυτή την υπόθεση, το απώλεσαν οριστικώς με τις αφρίζουσες μορφές τους,ή
ότι τα ψηφοθηρικά οφέλη στα οποία αποβλέπουν οι ανοήτως συμπλεύσαντες πολιτικοί, στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, αλλ' αντιθέτως με αυτές τις τοποθετήσεις τους παρουσιάζονται ως τίποτε άλλο παρά θλιβεροί πολιτικοί καλλιεργητές των πιο αρρωστημένων ανακλαστικών;
Των αρρωστημένων αντανακλαστικών που οδήγησαν την επόμενη ημέρα μία ομότροπο κυρία να κατεβάσει μόνη της ένα ακόμη έργο που αυτή έκρινε ότι έθιγε την αιδώ της, των ιδίων αντανακλαστικών που αύριο θα οδηγήσουν τον οποιονδήποτε αμόρφωτο ή στερημένο άνθρωπο να επιτίθεται ενάντια σε ο,τιδήποτε ο ίδιος ηλιθιωδώς κρίνει ότι δεν ταιριάζει στα ηθικά, θρησκευτικά ή αισθητικά μέτρα του (ίσως και ενάντια σε Ελληνικά αγάλματα όπως εκείνος ο ανεκδιήγητος αγιορείτης μοναχός το 1976, στο Υπουργείο Παιδείας. Όλοι αυτοί οι ιδιόρρυθμοι «τιμητές» έχουν άραγε φαντασθεί πόσα και πόσα δικά τους πράγματα πρόκειται να ξηλωθούν αν κάποτε και οι μη-χριστιανοί αυτού του τόπου αρχίσουν με την ίδια παράλογη «λογική» να πράττουν ομοίως ;).
Είναι ηλίου φαεινότερο βεβαίως ότι όλοι αυτοί οι κύριοι, χαμένοι μέσα στην υστερία τους, δεν έχουν αναλογισθεί τίποτε από όλα αυτά. Τίποτε απολύτως. Πράγμα που αποτελεί ωστόσο για τους πρώτους δικό τους πρόβλημα, αλλά για τους δεύτερους, τους πολιτικούς δηλαδή, ντροπή και αισχύνη. Άλλα πράγματα πρέπει να στηλιτεύουν οι πολιτικοί άνδρες, πόσο μάλλον τα πολιτικά κόμματα. Όχι την μη «πολιτική ορθότητα» του α ή β, καλόγουστου ή κακόγουστου καλλιτεχνικού έργου. Αλλά πρωτίστως, και πάνω από όλα, πρέπει να καλλιεργούν στον λαό τον σεβασμό για την ετερότητα και όχι τον θρασύδειλο «τσαμπουκά» του ισχυροτέρου ή πολυπληθεστέρου.
Όλοι πάντως οι πιο πάνω κύριοι, κυρίως οι πυροδοτήσαντες την φρικώδη υστερία, παρά οι αμοραλιστές ή ηλίθιοι πολιτικοί και λοιποί αβανταδόροι τους, θα πρέπει, προτού εγείρουν τις αναιδείς απαιτήσεις τους σώνει και καλά σύμπασα η ανθρωπότης να σέβεται τα δικά τους θρησκευτικά σύμβολα και σεβάσματα, να μας απαντήσουν αν αυτοί είναι διατεθειμένοι να σεβαστούν στοιχειωδώς τα θρησκευτικά σεβάσματα των άλλων.
Η έως σήμερα τουλάχιστον συμπεριφορά τους, απαντάει πάντως αρνητικά. Όλοι αυτοί οι θρασείς ρασοφόροι, οι εξωνημένοι τηλεοπτικοί αβανταδόροι τους και το αμόρφωτο έξαλλο κοινό τους, όσες φορές έχουν λ.χ. αναφερθεί στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία, την μόνη αυτόχθονα Θρησκεία αυτού του τόπου, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο βλασφημίας των Θεών, καθυβρίσεως των ιερών μας σεβασμάτων και μισαλλοδοξίας κατά των αρχαίων και συγχρόνων πραγματικών Ελλήνων. Και το αυτό πράττουν άλλωστε και με όλες τις άλλες Θρησκείες.
Μεγάλο το θράσος τους. Όσο και η μισαλλοδοξία και η απατεωνιά τους.
