Ανακοίνωση υπ' αριθ. 158 / 4. 5. 2004
Προ ημερών, επιθμούντες και μη επιθυμούντες, έχοντες και μη έχοντες όρεξη, χριστιανοί και μη χριστιανοί, βομβαρδιστήκαμε ανηλεώς και αδιακρίτως από τα εν Ελλάδι Μ.Μ.Ε. με την ανά έτος περι-πασχαλινή λατρευτική υστερία των χριστιανών, που πλαισιώθηκε κατά τα... "ειωθότα" με την γνωστή πλημμυρίδα ιουδαιολατρικών υπερπαραγωγών και υποπαραγωγών του Χόλυγουντ και κορυφώθηκε με την (δαπάνη φορολογουμένων!) μεταφορά και υποδοχή του υποτιθεμένου "αγίου" "φωτός" από την επίσημη Πολιτεία. Σε μία χώρα που παριστάνει ότι δήθεν πορεύεται σε ευρωπαϊκά και σύγχρονα πρότυπα, επί δύο περίπου εβδομάδες όλα σχεδόν τα δελτία ειδήσεων μετέδιδαν κατά κύριο λόγο θρησκευτικά και κατηχητικά νέα, λες και είχε, αν όχι ολόκληρη η ανθρωπότητα τουλάχιστον ολόκληρος ο ελλαδικός πληθυσμός, μοναδική του έγνοια το εάν θ' "αναστηθεί" ή όχι ο εσταυρωμένος ραβίνος που αποτελεί το κύριο αντικείμενο της λατρείας των χριστιανών.
Τώρα ξανά, επίσης αδιακρίτως, επιθυμούντες και μη επιθυμούντες, έχοντες και μη έχοντες όρεξη, χριστιανοί και μη χριστιανοί, υποχρεωνόμαστε να ασχοληθούμε νυχθημερόν με τις θλιβερές εσω-κλαδικές επαγγελματικές διαμάχες ημεδαπών και αλλοδαπών ρασοφόρων, τις οποίες μάλιστα αρκετοί εξωνημένοι δημοσιογράφοι, και (ακόμα χειρότερα!) πολιτικοί προσπαθούν να τις παρουσιάσουν όχι απλώς ως τάχα αφορούσες το σύνολο του ελλαδικού πληθυσμού, αλλά (και εδώ είναι το τερατώδες!) ως τάχα αποτελούσες ζήτημα "εθνικό".
Πληροφορούμε λοιπόν όλους τους ανωτέρω κυρίους ότι την πλειονότητα του Ελληνικού λαού δεν την απασχολούν ούτε καν στο ελάχιστο οι όποιοι εσω-κλαδικοί επαγγελματικοί τσακωμοί των κηφήνων ρασοφόρων, αλλ' αντιθέτως την απασχολούν άλλα πιο ουσιαστικά και ζωτικά ζητήματα, όπως λ.χ. το πώς θα επιβιώσει στην άγρια εργασιακή ζούγκλα που έχει δημιουργήσει ο απάνθρωπος καπιταλισμός των τελευταίων δεκαετιών ή το πώς θα έχει μία κάπως καλύτερη ποιότητα ζωής.
Πού νομίζουν άραγε ότι ζουν όλοι αυτοί που μανιωδώς μάς ζαλίζουν το κεφάλι με τα αδιάφορα αυτά ζητήματα; Στο Βυζάντιο ή την Οθωμανοκρατία; Ας τους πληροφορήσει κάποιος επιτέλους για τα πραγματικά ενδιαφέροντα, τις πραγματικές πεποιθήσεις και τις πραγματικές αγωνίες του πραγματικού Ελληνικού λαού, μπας και κάποτε καταλάβουν εκείνα που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να θεωρούνται τουλάχιστον αυτονόητα.
Εκτός και εάν η όλη επιχείρηση έχει να κάνει με τον συστηματικό αποπροσανατολισμό και την καταστροφή του κριτηρίου του κοινού, τα οποία επιδιώκει η γνωστή πονηρή τεχνική της παρουσιάσεως του ασήμαντου σαν σημαντικού, του ανούσιου σαν ουσιαστικού και τούμπαλιν. Όπως και να έχει πάντως, ας γνωρίζουν οι υπεύθυνοι ότι το μόνο που επιτυγχάνουν πραγματικά είναι να εξοργίζουν απλώς όλους τους σκεπτομένους ανθρώπους. Που πάει να πει εκείνους ακριβώς τους ανθρώπους που πρέπει να φοβούνται τόσο αυτοί όσο και οι φανεροί και άφατοι αφέντες τους.
