Ανακοίνωση υπ' αριθμ. 164 / 7. 12. 2004
Κήνσορες και Εθναμύντορες
Είναι συνηθέστατο φαινόμενο το να επιδιώκουν διάφοροι υπέρφρονες άνθρωποι να παρουσιάζονται ως κάτι μεγαλύτερο από αυτό που πραγματικά είναι, όπως είναι άλλωστε σύνηθες και το να προσπαθούν οι διάφοροι συμπλεγματικοί να «φανούν» με κάθε τρόπο, κυρίως με μακροβούτια σε μία αμφίβολης ποιότητας μαζική δημοσιότητα.
Όταν αυτό όμως από τυπικό ψυχαναλυτικό περιστατικό μετατρέπεται σε άτυπο θεσμό μίας ολόκληρης κοινωνίας και, ακόμα χειρότερα, όταν οι ενημερωτές και διαμορφωτές της κοινής γνώμης αδιαλείπτως αγκαλιάζουν και υποστηρίζουν τέτοιες συμπεριφορές και κάνουν εφικτό στον οποιονδήποτε αρχηγό θεσμών ξένων προς την Δημοκρατία και τον Εθνισμό να παριστάνει τον πολιτικό «παράγοντα», τον κήνσορα και τον εθναμύντορα, τότε κάτι δεν πάει καλά σε αυτή την ίδια την κοινωνία. Γιατί το αθωράκιστο και ανυποψίαστο κοινό της, πέφτει στην παγίδα να θεωρεί το ασήμαντο για σημαντικό, το αναρμόδιο για αρμόδιο και το αντισυνταγματικό για συνταγματικό με εξαιρετικά επικίνδυνες παρενέργειες για αυτή την ίδια την Δημοκρατία.
Με ποιο δικαίωμα το επίσημο Κράτος επιτρέπει σε ρασοφόρους να δρουν ως τιμητές και κατήγοροι των πάντων μέσα σε μία πραγματικότητα για την οποία μάλιστα αυτοί οι ίδιοι ευθύνονται αφού αυτοί ελέγχουν την διαδικασία διαμορφώσεως των ανθρώπων που κατ' ευφημισμόν λέγεται «παιδεία» και επίσης με ποιο δικαίωμα τους επιτρέπει να ασκούν από εξωτερική πολιτική έως και εθνικό σχεδιασμό; Ας απαντήσει επιτέλους αυτή η δειλή και άβουλη στο συγκεκριμένο τουλάχιστον ζήτημα Πολιτεία, με ποιο δικαίωμα εκχωρεί αρμοδιότητές της σε φορείς που δεν εκπροσωπούν παρά τμήμα μόνον, και μάλιστα αρκετά μικρό, του ελληνικού λαού. Μήπως θα έπρεπε επιτέλους να καταργήσουμε το Κοινοβούλιο και να επιτρέψουμε να μας διοικεί εφεξής η Ιερά Σύνοδος της Ελλαδικής Εκκλησίας;
Τα πιο πάνω γράφονται με αφορμή το τελευταίο (μόλις χθεσινό) παραλήρημα του γνωστού και μη εξαιρετέου αρχιεπίσκοπου κ. Παρασκευαϊδη - Χριστόδουλου κατά της- «Παγκοσμιοποιήσεως», με την βαθύτατη ταυτόχρονα απορία (ημών όπως και κάθε λογικού ανθρώπου) για το πώς μπορεί ένας κατεξοχήν εκπρόσωπος (επικεφαλής της Εκκλησίας) μίας θεωρίας που κατεξοχήν είναι παγκοσμιοποιητική και εχθρική για την κάθε ετερότητα (Χριστιανισμός) να μιλάει κατά της ομογενοποιήσεως των ανθρώπων και κατά της εξαφανίσεως του διαφορετικού τρόπου αντιλήψεως, σκέψεως και συμπεριφοράς.
Την κυρίως ευθύνη βεβαίως για αυτή την βάναυση προσβολή κατά της Ιστορίας αλλά και της κοινής λογικής δεν έχει ο ίδιος ο εν λόγω άνθρωπος, αλλά όλοι αυτοί που τον κολακεύουν, τον προσκυνούν και προβάλλουν νυχθημερόν την κάθε κοινοτυπία, ανοησία ή υποκρισία του, λες και πρόκειται για έναν πορφυρογέννητο βυζαντινό βασιλιά και αφέντη μας, τον οποίο θέλοντας και μη οφείλουμε να χειροκροτούμε διότι διαφορετικά θα έλθουν οι στρατιώτες του να μας κόψουν τις μύτες ή τα αυτιά. Την ευθύνη έχουν όλοι αυτοί που νυχθημερόν κατεβάζουν τον ιδιότυπο και αντιδημοκρατικό λόγο του αμετροεπούς αυτού ανθρώπου στον λαό και επιπροσθέτως τον νομιμοποιούν μέσα από τις τυπωμένες σελίδες τους, τις ραδιοφωνικές συχνότητες και τις τηλεοπτικές τους οθόνες. Διότι δίχως αυτούς δεν θα ακουγόταν πέραν του ολιγομελούς ποιμνίου του. Όπως σε τελευταία ανάλυση δεν ακούγεται και ο λόγος του χ ή ψ απλού φορέα πολιτών (συλλόγου, πρωτοβουλίας κ.λ.π.) τις ανακοινώσεις του οποίου απαξιοί να κατεβάσει στον λαό ο ίδιος αυτός μηχανισμός διαμορφώσεως της κοινής γνώμης κατά παραβίαση της βασικής δημοκρατικής αρχής της στοιχειώδους ισονομίας και ισηγορίας των πολιτών.
Ας ασχοληθούμε τώρα με το τελευταίο (μόλις χθεσινό) παραλήρημα του προαναφερθέντος ο οποίος βεβαίως δι εμάς που τυγχάνουμε δημοκράτες και εθνικοί, δεν είναι τίποτε περισσότερο από αυτό που είναι και οι έτεροι εν Ελλάδι συνάδελφοί του των Ρωμαιοκαθολικών, των Μουσουλμάνων, των Ιουδαίων ή των Μαρτύρων του Ιαχωβά. Δεν θα κάνουμε βεβαίως πολλά. Απλώς, θα αποδείξουμε το κραυγαλέο οξύμωρο του λόγου του, επαναλαμβάνοντας τα δικά του λόγια αυτή την φορά όμως όχι για την ασαφή σύγχρονη «Παγκοσμιοποίηση», αλλά για την σαφή και διαχρονική εκείνη που ευαγγελίσθηκε και πραγμάτωσε για πρώτη φορά στην Ιστορία ο Χριστιανισμός.
«Ο Χριστιανισμός επιχειρεί εδώ και αιώνες να εξαλείψει από τον πλανήτη μας κάθε δύναμη που στέκεται αντιδρώσα στην ισοπεδωτική μανία του. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο τα έθνη χάνουμε την ελευθερία μας, γινόμαστε υποχείρια των μεγάλων Εκκλησιών, οι οποίες, «προς δόξαν λαού Ισραήλ», σκέπτονται για εμάς χωρίς εμάς Μην νομίζετε ότι τα προσχήματα που ισχύουν σήμερα είναι αρκετά για να μας εξασφαλίσουν την ανεξαρτησία της γνώμης μας ή ότι θα ισχύουν εσαεί. Αυτή την ανεξαρτησία υπέρ της οποίας εχύθησαν ποταμοί αίματος στους διάφορους αγώνες και αμέτρητοι άνθρωποι εκάησαν στις πυρές Όμως παρά την βάπτιση και την πλύση εγκεφάλου τα έθνη διαφέρουν. Έχουν διαφορετική προέλευση, και έχουν ή είχαν διαφορετικές Θρησκείες και Παραδόσεις»
