Ανακοίνωση υπ' αριθμ. 181 / 2. 2. 2006
Εδώ και αιώνες, οι μονοθεϊστικές λεγόμενες Θρησκείες, Θρησκείες που δεν είναι φυσικές αλλά ιδρυθείσες, Θρησκείες που δεν είναι διαλεκτικές αλλά αποκαλυπτικές, αυτοστεφθείσες σε μεταφορείς μίας απόλυτης τάχα Αλήθειας, συμπεριφέρονται βέβηλα και επιθετικά ενάντια σε όλες τις άλλες Θρησκείες των εθνών της γης, και για να επικρατήσουν σήμερα στον βαθμό που έχουν επικρατήσει, δεν δίστασαν να αφανίσουν παραδόσεις, Ιερά, βιβλιοθήκες, πολιτισμούς, ακόμα και ολόκληρους λαούς.
Δύο μόνον αιώνες μετά την Γαλλική Επανάσταση, της οποίας οι ευρύτερες ιδέες έσωσαν την ανθρωπότητα από την εφιαλτική χριστιανική Θεοκρατία, οι μονοθεϊστές εχθροί της ανθρώπινης ελευθερίας σηκώνουν ξανά επικίνδυνα το κεφάλι και διεκδικούν νέα θύματα, ενώ τα μαεστρικά ιερατεία τους επιχειρούν σε συνεργασία με ομόθρησκές τους πολιτικές ηγεσίες να ξαναφέρουν την ανθρωπότητα πίσω στην εποχή των Σταυροφοριών, με σύγχρονα όμως όπλα και πολύ περισσότερο κυνισμό.
Τα τελευταία επεισόδια αυτού του εφιαλτικού re-make των ανά την γη θεοκρατών, καλούν κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο και αντιαυταρχικό άνθρωπο σε εγρήγορση και «πολεμική» ετοιμότητα, σε έναν «ήσυχο πόλεμο», ο οποίος απειλεί στο πέρας του να αφήσει πίσω μία ανθρωπότητα που έως τον τελευταίο άνθρωπο θα προσκυνάει με στόμα ανοιχτό και γυάλινα μάτια.
Από τα γνωστά αντιδημοκρατικά και εν τέλει αντιανθρώπινα παραληρήματα του παντελώς ανενόχλητου από έναν στοιχειώδη πολιτικό έλεγχο κ. Χριστόδουλου, έως το ευθύτατο αίτημα της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος (με το σιγόντο και της Ελλαδικής Ορθόδοξης του προαναφερθέντος) να απαγορευθεί η ελληνική διασκευή του έργου «Δόκτωρ Φάουστους» που παρουσιάζει η Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, και από εκεί στην αντιδυτική υστερία των Μουσουλμάνων με αφορμή τα 12 σατυρικά σκίτσα του Μωάμεθ από Δανούς σχεδιαστές της εφημερίδας «Jyllands Posten», εκείνο που πραγματικά ηχεί στα αυτιά του οποιουδήποτε δεν είναι τυφλωμένος από την θρησκευτική του πίστη, είναι ότι αν δεν υπάρξει άμεση και ισχυρή αντίσταση στους θεοκράτες, τότε πολύ σύντομα θα βρεθούμε ξανά μπροστά στο αδιανόητο, το ίδιο αδιανόητο με το οποίο καίγονταν εκατομμύρια άνθρωποι στην πυρά, ολοκαύτωμα προς χάρη του Θεού της ερήμου που λατρεύουν οι αυταποκαλούμενοι «μονοθεϊστές».
Η πιο πρόσφατη σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι, είναι η απαράδεκτη απόλυση του διευθυντή της Γαλλικής εφημερίδας «France Soir» Ζακ Λε Φρανκ, ο οποίος τόλμησε να αναδημοσιεύσει τα 12 επίμαχα σκίτσα των Δανών σχεδιαστών σε μία συμβολική πράξη υπεράσπισης της ελευθερίας του Τύπου και έκφραση αλληλεγγύης στους Δανούς δημιουργούς, μία απόλυση που έγινε υπό την πίεση των ενωμένων θεοκρατών της χώρας, που χέρι - χέρι, οι πρόεδρος του Γαλλικού Συμβουλίου Μουσουλμάνων Νταλίλ Μπουμπακέρ, μέγας ραβίνος Ζοζέφ Σιτρίκ και έτεροι τοποτηρητές του Θεού της ερήμου, απαίτησαν από κάθε είδους κέντρο πίεσης την τιμωρία του άτυχου διευθυντή.
Ως εδώ όμως ! Αυτοί που με τόσο απύθμενο θράσος απαιτούν να σέβονται οι άλλοι τα δικά τους θρησκευτικά σεβάσματα και μάλιστα συσπειρώνονται τόσο εύκολα όταν πρόκειται να το απαιτήσουν πιο δυναμικά, οφείλουν προηγουμένως να μάθουν οι ίδιοι να σέβονται τα θρησκευτικά σεβάσματα των άλλων. Και όταν λέμε «άλλων» δεν εννοούμε τις μικροποικιλίες των βιβλικών Θρησκειών, που μόνον αυτές αναγνωρίζουν ως «γνωστές» ώστε να απολαμβάνουν την προστασία του νόμου, αλλά των πραγματικά ΑΛΛΩΝ Θρησκειών, που είναι ΕΞΩ από το μονοθεϊστικό φάσμα, δηλαδή των πολυθεϊστικών ή πανθεϊστικών, εθνικών Θρησκειών, τις οποίες αυτοί υποβιβάζουν σε «παγανιστικές» και η επίσημη θεολογία τους τις καθυβρίζει ως τάχα «δαιμονικές» ή «ειδωλολατρικές». Οφείλουν επίσης να μάθουν προηγουμένως να σέβονται και τις αντιλήψεις εκείνων που είναι αγνωστικιστές ή φιλοσοφικώς άθεοι. Μόνο τότε θα δικαιούνται να ξανάρθουν για ν' απαιτήσουν σεβασμό για τις δικές τους αντιλήψεις περί τάχα «ενός» και «αληθινού» (οποία αλαζονεία !) Θεού.
Αυτό βεβαίως δεν θα το πράξουν ποτέ. Αν το έπρατταν άλλωστε θα αυτο-ακυρώνονταν ως πιστοί διαφόρων δογμάτων της μίας ίδιας Θρησκείας, ευσεβής πόθος της οποίας είναι να εξοντώσει όλες τις άλλες, και εν μέρει το έχει πετύχει σε αρκετά μέρη του πλανήτη, όπου ο «αληθινός» Θεός του Ισραήλ έτυχε τελικής αποδοχής με την αποτελεσματική βοήθεια της φωτιάς, των οργάνων βασανιστηρίων και του σπαθιού.
