Ανακοίνωση υπ' αριθμ. 191 / 6.2.2007

Μία από τις σοβαρότερες ασθένειες του ισχύοντος νομικού πλαισίου της χώρας μας σε ό,τι αφορά τα θρησκευτικά ζητήματα είναι η στην πράξη εξουδετέρωση όλων των μη «βυζαντινών» Θρησκειών (δηλαδή όλων των Θρησκειών εκτός του Ορθόδοξου Χριστιανισμού, του Μωαμεθανισμού και του Ιουδαϊσμού) μέσω της παντελούς έλλειψης της κατάλληλης νομικής μορφής για να εκφρασθούν αυτές ως εκείνο που όντως είναι, δηλαδή ως Θρησκείες (βλ. σχετική απάντηση υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων προς το ΥΣΕΕ στο τέλος της ανακοίνωσης).

Για την θεραπεία αυτής της ασθένειας, η οποία δεν βλάπτει μόνο την Ελληνική Εθνική Θρησκεία, αλλά ακόμα και πανίσχυρα χριστιανικά δόγματα όπως οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Προτεστάντες ή μεγάλες Θρησκείες όπως οι Βουδιστές και οι Ινδουϊστές, το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών (Υ.Σ.Ε.Ε.) έχει, ως γνωστόν, συμπεριλάβει στο από τον Μάϊο του 2006 Υπόμνημά του προς τις πολιτειακές και πολιτικές αρχές της χώρας μας («Για την Θεσμική Αναγνώριση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας»), το αίτημα της καθιέρωσης και στην Ελλάδα του νομικού προσώπου «Θρησκευτική Ένωση», το οποίο θα επιτρέψει επιτέλους στις Θρησκείες να εκφράζονται ως τέτοιες, αντί να «στριμώχνονται» υποχρεωτικά σε άλλες νομικές μορφές, τυπικά άσχετες με την θρησκευτική σφαίρα (όπως λ.χ. αστικές εταιρείες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα).

Επιπρόσθετα, η απαράδεκτη συνέχιση της ανυπαρξίας νομικής μορφής «Θρησκευτικής Ένωσης», η οποία είναι αυτονόητο ότι για να αποκτηθεί θα προβλέπει

ένα ελάχιστο βάθος χρόνου ύπαρξης
έναν ελάχιστο αριθμό μελών, και
έναν ελάχιστο αριθμό δημόσιας δραστηριότητας,

εξισώνει με προσβλητικό τρόπο τις νομικά άστεγες πραγματικές Θρησκείες με κάθε είδους ολιγάριθμες ομάδες, ομάδες-σφραγίδες ή ακόμα και «cover organizations» αντιπάλων Θρησκειών, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να εμφανίζονται κυριολεκτικά από το πουθενά, δίχως την ελάχιστη αναγνώριση από ομοειδείς ανά τον κόσμο Θρησκείες και να διεκδικούν θρησκευτική υπόσταση όχι στα πλαίσια του μη διαπραγματεύσιμου και νόμιμου δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού, αλλά κατά κανόνα μαινόμενες εναντίον σοβαρών και πολυάριθμων προγενεστέρων θρησκευτικών φορέων, των οποίων παριστάνουν τους δήθεν διαφωνούντες «ομόδοξους».

Τα ανωτέρω κρίνονται αναγκαία να επισημανθούν για μία ακόμη φορά, με αφορμή την εμφανώς συντονισμένη προσπάθεια των τελευταίων εβδομάδων για γελοιοποίηση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας από κάποια ανεύθυνα ή εξωνημένα Μ.Μ.Ε. σε συνεργασία με το «βαθύ κράτος» της Ορθόδοξης Εκκλησίας και διάφορα ανεύθυνα έως φαιδρά άτομα ή μικροομάδες που, κάτω από αηδιαστικούς ηλεκτρονικούς τίτλους (λ.χ. «Εμφύλιος Πόλεμος Δωδεκαθεϊστών») υποδύονται στις τηλεοπτικές οθόνες τούς δήθεν «πιστούς» στην Πατρώα Θρησκεία και Κοσμοαντίληψη, σείοντας ως σημαία την μανία τους για άνευ όρων και ορίων αυτοπροβολή, ή παρουσιάζοντας παραπλανητικά μία απόφαση πρωτοδικών για κάποια ίδρυση απλού σωματείου (!) σαν δήθεν. «αναγνώριση» της «Αρχαίας» Θρησκείας.

Εδώ και εβδομάδες, η ιερότητα της λαμπρής Θρησκείας του έθνους των Ελλήνων, η οποία αποτελεί και την Θρησκεία ημών των σύγχρονων Ελλήνων Εθνικών, τσαλαπατιέται σε ζουγκλοειδή τηλεοπτικά «πάνελ», τα οποία απαρτίζουν όχι μόνον ολίγοι φαιδροί αυτόκλητοι δήθεν «πιστοί» της, αλλά και υστερικοί και εξίσου αστοιχείωτοι παπάδες της κρατούσας Θρησκείας, θρησκόληπτα «παριστάμενα» δείγματα της «κοινής γνώμης», παραληρούντες θεολόγοι και παρεκκλησιαστικοί, καθώς και μισαλλόδοξοι ή απαράδεκτα μεροληπτικοί «δημοσιογράφοι» (λες και κάθε φορά που παρουσιάζεται, σπανίως ούτως ή άλλως, μία αντίληψη διαφορετική από τις κατεστημένες, είναι υποχρεωτικό σε αυτήν την χώρα να παρατάσσεται απέναντί της μία πανικόβλητη πανστρατιά «αγανακτισμένων» δούλων του πολιτισμικού καθεστώτος).

Και αυτή όμως η νέα προβοκάτσια δεν θα περάσει.

Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών (Υ.Σ.Ε.Ε.), υπερασπιζόμενο τα προαιώνια θρησκευτικά σεβάσματα του έθνους των Ελλήνων,

1. πληροφορεί για μία ακόμα φορά το δημοκρατικό τουλάχιστον και καλλιεργημένο τμήμα του ελληνικού λαού ότι, με ενοχή όλων των έως σήμερα κυβερνήσεων από ιδρύσεως του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, δυστυχώς δεν προβλέπεται «νομική αναγνώριση Θρησκείας» πέραν των τριών προαναφερθέντων «βυζαντινών» και άρα αποτελεί ωμή απάτη ο όποιος ισχυρισμός ομάδων ότι έχουν δήθεν «αναγνωριστεί» ως Θρησκεία,

2. ανανεώνει με μεγαλύτερη μάλιστα ένταση το λογικότατο αίτημά του για καθιέρωση από τον Έλληνα Νομοθέτη του νομικού προσώπου «Θρησκευτική Ένωση» και μάλιστα το ταχύτερο δυνατόν, και τέλος

3. καταγγέλλει στο δημοκρατικό τουλάχιστον και καλλιεργημένο τμήμα του ελληνικού λαού την εδώ και πολύ καιρό συντονισμένη και πολύμορφη προσπάθεια εξευτελισμού των σεβασμάτων των προγόνων μας Ελλήνων και αρκετών χιλιάδων σύγχρονων ομοδόξων τους από ένα χυδαίο μεσαιωνικό κατεστημένο που αντιδρά σπασμωδικά στην ιδέα ότι οι καιροί της ασυδοσίας του έχουν πια οριστικά παρέλθει.